 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1932 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Skoda J5A Whirlwind |
| Moc |
220 KM (162 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,10 m |
| Długość |
7,95 m |
| Wysokość |
2,60 m |
| Powierzchnia nośna |
25,80 m² |
| Masa | |
| Własna |
780 kg |
| Startowa |
1 450 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
200 km/h |
| Prędkość przelotowa |
175 km/h |
| Prędkość minimalna |
75 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
4,0 m/s |
| Pułap |
4 000 m |
| Zasięg |
800 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 4 | |
.svg.png.webp){kind=small}
PZL.16 (PZL-16) – jednosilnikowy, pięciomiejscowy samolot pasażerski, opracowywany, zbudowany na przełomie 1931 i 1932 roku przez Państwowe Zakłady Lotnicze.
Historia
Samolot został opracowany w ramach konkursu na samolot pasażerski dla PLL "LOT", przez inżyniera Stanisława Praussa. W konstrukcji wykorzystano skrzydła, usterzenie i silnik z PZL Ł.2. Samolot rozbito podczas pierwszego oblotu (pilot Jerzy Kossowski) 2 kwietnia 1932 roku w wyniku skrzyżowania linek napędzających lotek[1]. Tym samym maszyna nie wzięła udziału w konkursie, który wygrał PWS-24. Do produkcji nie weszła także ulepszona wersja samolotu oznaczona jako PZL.17.
Służba w lotnictwie
Samolot ten nigdy nie wyszedł poza fazę prototypu i tym samym nigdy nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny
Jednosilnikowy górnopłat zastrzałowy. Podwozie samolotu stałe, klasyczne. Konstrukcja metalowa kryta płótnem. Kabina dla czterech pasażerów i pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy Škoda-Wright Whirlwind J-5A o mocy 220 KM.
Wersje
- PZL.16 - prototyp samolotu pasażerskiego.
- PZL.17 - projekt ulepszonej wersji PZL.16.
Przypisy
- ↑ Andrzej Glass Polskie Konstrukcje Lotnicze. Tom II. Wydawnictwo Stratus 2007 r.