Ostap Hohol
Eustachy Hohoł
Ilustracja
Portret Ostapa Hohola
Herb rodowy
Jastrzębiec
Miejsce urodzenia

Hohoły, powiat latyczowski, województwo podolskie, Korona Królestwa Polskiego

Data i miejsce śmierci

1679
Dymer, powiat kijowski[1]

Ród

Hohołowie

Małżeństwo

Irena

Dzieci

Prokop, Iłła, Anastazja

Wojny i bitwy

Wojna polsko-turecka (1672–1676)

Administracja

hetman zaporoski

Ostap Hohol, pol. Eustachy Hohoł[2], herbu Jastrzębiec (ukr. Остап (Євстафій) Гоголь ; ur. pocz. XVII w. w Hohołach, powiat latyczowski, zm. 9 stycznia 1679 w Dymerze, powiat kijowski) – pułkownik wojsk zaporoskich, od 1675 do 1679 hetman nakaźny Prawobrzeżnej Ukrainy.

Życiorys

Ostap Hohol urodził się w rodowym majątku Hohoły (ukr. Гоголі, Hoholi), położonym koło miejscowości Żeniszkowce na Podolu. Pochodził z ruskiego uszlachconego rodu Hohoł (Hohol), polskiego herbu Jastrzębiec[3].

Brał udział w powstaniu Chmielnickiego. Od 1658 roku aż do jego rozwiązania w 1676 roku był pułkownikiem pułku mohylowskiego podolskiego (pułku dniesterskiego), a w 1649 i ponownie w 1674 pułkownikiem pułku winnickiego. W 1676 roku został mianowany przez Jana III Sobieskiego hetmanem prawobrzeżnej Ukrainy, zastępując Mychajło Chanenkę. Zmarł w 1679 roku w swojej hetmańskiej rezydencji w podkijowskim Dymerze i został pochowany w Kijowie w Monasterze Międzygórskim.

Uważany jest za przodka Nikołaja Gogola[4][5].

Bibliografia

Przypisy

  1. W myśl rozejmu andruszowskiego z 1667 r. powiat kijowski formalnie należał do Korony, jednak faktycznie był już terytorium Carstwa Rosyjskiego
  2. Tak w konstytucji sejmowej z 1675 roku, zob. hasło: Eustachy Hohol, w: Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, tom. 29-30, Warszawa 1902, str. 195
  3. Hohol, starodawny ród ruski, osiedlony na Ukrainie, w XVII w. uszlachcony. Do rodu tego należeli: Hohol (Jonasz), władyka piński i turowski, † 1602; gorliwy stronnik powrócenia do unji florenckiej; w tym celu znajdował się na synodzie w Brześciu 1595 r. Wkrótce potem mianowany przez Zygmunta III biskupem pińskim. Hohol (Ostap), starszyna wojsk zaporoskich, odznaczył się wielokrotnie w wojnie Jana III z Turkami na Podolu i Ukrainie, a w nagrodę tych zasług otrzymał od niego naczelne dowództwo nad wszystkimi Kozakami, którzy w 1675 roku stali jeszcze przy Polsce, czyli mianowany został hetmanem nakaźnym Rusi przeddnieprskiej. Zmarł w 1679 roku i pochowany w Kijowie w monasterze Międzygórskim. Z tegoż rodu pochodzi podobno i znakomity pisarz rosyjski Gogol”. (Encyklopedja Powszechna S. Orgelbranda. T. V, str. 296, Warszawa 1873)
  4. Renata Smirnowa Gogol i Polska, novayapolsha.pl, 7 czerwca 2019 (ros.)
  5. Adam Jerschina 1000 lat między Dnieprem i Wisłą (31), Dziennik Kijowski, nr 466
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.