Nowa Wieś
wieś
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Wronki

Liczba ludności (2021 (Narodowy Spis Powszechny))

1428

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

64-510[1]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

0532961

Położenie na mapie gminy Wronki
Mapa konturowa gminy Wronki, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Ziemia52°41′33″N 16°23′26″E/52,692500 16,390556[2]

Nowa Wieś – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Wronki, na południowych obrzeżach miasta Wronki, przy drodze wojewódzkiej nr 184.

Integralne części wsi Nowa Wieś[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
0532978Warszawaczęść wsi
Nowa Wieś pałac Goetzendorf-Grabowskich

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa pilskiego.

We wsi znajduje się dwukondygnacyjny eklektyczny pałac z wieżą, zbudowany w latach 1874‒1876 według projektu Stanisława Hebanowskiego. Posiadłość ta od 1865 stanowiła własność Goetzendorf-Grabowskich, następnie rodziny von Kapherr, od 1896 należała do niemieckiego zakonu, po I wojnie stała się własnością Skarbu Państwa. Obecnie w pałacu znajduje się dom pomocy społecznej. Od lat siedemdziesiątych XX w. do lat dwutysięcznych w budynku dawnej stajni mieściła się Szkoła Rolnicza, której ostatnim kierownikiem był mgr Marek Wójtowski. Po II wojnie światowej w pałacu znajdował się najpierw Państwowy Dom Dziecka, a następnie Szkoła Rolnicza.

W lipcu 2020 podczas prac archeologicznych poprzedzających budowę obwodnicy Wronek odkryto tu rozległą osadę ludności kultury pucharów lejkowatych oraz osadę ludności kultury przeworskiej z okresu wpływów rzymskich (II‒III wiek n.e). Natrafiono tu na pozostałości ziemianek, półziemianek, budowli naziemnych (słupowych), jam zasobowych i śmietnikowych oraz pieca wapienniczego[5]. Na szczególną uwagę zasługuje niespotykana na ziemiach polskich budowla naziemna typu rowkowego wraz z pochówkiem w progu[6] (dobrze zachowany szkielet). Budowle tego typu znane były dotąd z terenów Danii i Niemiec[5].

Urodzeni

Urodził się tutaj:

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 821 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 88212
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. ↑ Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
  5. 1 2 ABO, Długa historia nowej drogi, w: Monitor Wielkopolski, 8/2020, s. 11
  6. ↑ Będzie obwodnica, na razie są badania. Co znaleźli archeolodzy?. tvn24.pl, 2020-07-29. [dostęp 2020-07-30]. (pol.).
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 448, 932. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Adam I Kowalczyk”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo nazwisko i imię, a konkretnie Adama II Kowalczyka (ur. 22 grudnia 1896 roku), porucznika 62 pp, a następnie 3 plot w Poznaniu.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.