Nikołaj Iwanowicz Arsienjew
Ilustracja
Herb rodu Arienjewów
Data i miejsce urodzenia

1760
Moskwa

Data śmierci

8 lutego 1830

Wicegubernator wołyński
Okres

od 1796
do 27 stycznia 1797

Wicegubernator kurlandzki
Okres

od 14 grudnia?/25 grudnia 1799
do 20 października?/1 listopada 1800

Poprzednik

Józef Hurko-Romejko

Następca

Jakob von Brieskorn

Gubernator kurlandzki
Okres

od 20 października?/1 listopada 1800
do 6 listopada?/18 listopada 1808

Poprzednik

Karl Wilhelm Heinrich von Driesen

Następca

Wilhelm von Hogguer

Nikołaj Iwanowicz Arsienjew ros. Николай Иванович Арсеньев, niem. Arßeniew (ur. w 1760 roku w Moskwie, zm. 8 lutego 1830 roku) – działacz państwowy Imperium Rosyjskiego, prokurator gubernialny w Twerze, wicegubernator w guberni wołyńskiej i kurlandzkiej po czym gubernator w tejże.

Życiorys

Nikołaj Iwanowicz Arsienjew urodził się w 1760 roku w Moskwie. Wywodził się z rodziny szlacheckiej o tatarskich korzeniach. Jego ojciec, Iwan Michajłowicz Arsienjew był działaczem państwowym w randze radcy stanu[1] i Nikołaj podążył w jego ślady. Pierwszym z ważniejszych obejmowanych przez niego funkcji był urząd prokuratora gubernialnego w Twerze. W 1796 roku został wicegubernatorem wołyńskim, stanowisko te opuścił już 27 stycznia następnego roku. Dnia 14 grudnia?/25 grudnia 1799 nominowany na wicegubernatora kurlandzkiego w miejsce polskiego barona Józefa Hurko-Romejko. W związku z dymisją gubernatora Karla Wilhelma von Driesena przejął jego obowiązki. Urząd gubernatorski pełnił od 20 października?/1 listopada 1800 do 6 listopada?/18 listopada 1808 roku[2]. Okres ten był niespokojny z powodu wojny z Napoleonem, która groziła wejściem wrogich wojsk na terytorium rosyjskie. Arsienjew, na rozkaz cesarza Aleksandra I i ministra spraw wewnętrznych Wiktora Koczebuja, usiłował przygotować gubernie na taką ewentualność. Plany powołania 12-tysięcznej milicji obywatelskiej były przyjmowane z rezerwą przez miejscową niemiecką szlachtę, która wynegocjowała zmniejszenie jej liczebności do 3314 osób. Arsienjew z trudem utrzymywał milicjantów w oddziałach, zaś po podpisaniu pokoju w Tylży większość z nich została rozpuszczona[3]. Dwukrotnie gościł w swojej guberni króla Ludwika XVIII, który przebywał na wychodźstwie w związku z sytuacją we Francji[2].

Arsieniew jako gubernator posiadał rangę radcy stanu, która w 1806 roku została podniesiona do rzeczywistego radcy stanu (IV klasa cywilna)[4]. W 1808 roku został wpisany na listę szlachty kurlandzkiej 18 marca?/30 marca i piltyńskiej 27 kwietnia?/9 maja. Umarł 8 lutego 1830 roku[1][5].

Rodzina

Żoną Nikołaja Arsienjewa była księżna Anna Aleksandrowna z domu Chowańska (1765–1832)[5]. Ze związku narodziło się pięcioro dzieci: Dmitrij, Aleksander, Fiodor, Siergiej i córka Jelizawieta. Miał trzech braci: Aleksieja, Piotra i Iwana[1].

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.