Emanuel von Stanecke
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1750
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1838
Mitawa

Wicegubernator kurlandzki
Okres

od 2 października?/14 października 1811
do 4 lutego?/16 lutego 1816

Poprzednik

Jakob von Brieskorn

Następca

Martin von Bataille

Gubernator kurlandzki
Okres

od 4 lutego?/16 lutego 1816
do 6 lutego?/18 lutego 1824

Poprzednik

Friedrich Wilhelm von Sivers

Następca

Heinrich von Offenberg

Emanuel von Stanecke (ros. Эммануил Яковлевич фон Станеке; ur. 28 stycznia 1750 w Gdańsku, zm. 8 czerwca 1838 w Mitawie) – urzędnik Imperium Rosyjskiego, pracował jako inspektor celny, a następnie piastował urząd wicegubernatora i gubernatora kurlandzkiego.

Życiorys

Urodził się 28 stycznia 1750 w Gdańsku. Studia odbywał na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu w 1768 roku. W 1779 roku został komisarzem w Korpusie Jegrów Carskich. W 1786 roku rozpoczął karierę w służbie celnej, jako podinspektor w Sankt Petersburgu. Na libawskiego inspektora celnego awansował w 1795 roku, dwa lata później przeniósł się do Mitawy jako radca Izby Skarbowej. W 1800 roku został inspektorem celnym guberni kurlandzkiej. Jego więzi z gubernią zostały potwierdzone wpisaniem 26 marca 1803 roku do martykuły szlachty piltyńskiej. W randze radcy stanu[1] (V ranga cywilna w tabeli rang) został 2 września?/14 września 1811 roku mianowany wicegubernatorem kurlandzkim, na miejsce Jakoba von Brieskorna. W związku z nominacją dotychczasowego gubernatora Friedricha Wilhelma von Siversa do Senatu Rządzącego von Stanecke pełnił od 4 września?/16 września 1814 roku obowiązki gubernatorskie. Oficjalnie urząd ten objął 4 lutego?/16 lutego 1816 roku, w randze rzeczywistego radcy stanu[1] (IV ranga cywilna). Został przewodniczącym powołanej 9 września?/21 września 1818 Komisji do Wprowadzenia Przepisów Ustawy o Chłopach Kurlandzkich[2]. Postrzegany był przez miejscową szlachtę jako człowiek przyjazny, ale za mało energiczny. Ze względu na sędziwy wiek (był on najstarszym urzędującym gubernatorem kurlandzkim[3]) otrzymał 6 lutego?/18 lutego 1824 roku dymisję. Resztę życia spędził w Mitawie, w „filozoficznym wyciszeniu”. Zmarł 6 czerwca 1838 roku w wieku 88 lat[4].

Rodzina

Drugą żoną Emanuela von Stanecke była młodsza od niego o 18 lat Sophie Charlotte z domu Boehtlingk (ur. 12 sierpnia 1768, zm. 9 lipca 1843), ślub miał miejsce 11 stycznia 1788 roku. Jej siostrę Annę Marię poślubił wcześniej Gustav Matthias von Lambsdorff, co czyniło obu gubernatorów kurlandzkich szwagrami[5][6].

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.