Most Grunwaldzki
{{{alt zdjęcia}}}
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Podstawowe dane
Przeszkoda

Kanał Bydgoski

Długość

52[1] m

Szerokość:
• całkowita
• jezdni
• chodników


12,42 m
9,0 m
1,54 m

Dopuszczalna masa pojazdu:

42 t

Liczba przęseł

3

Rozpiętość przęseł

9 + 34 + 9

Data budowy

1915

Data zburzenia

1939

Data odbudowy

1954

Data remontu

2009

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most Grunwaldzki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Most Grunwaldzki”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most Grunwaldzki”
Ziemia53°08′08″N 17°57′48″E/53,135556 17,963333

Most Grunwaldzki w Bydgoszczy – most drogowy nad Kanałem Bydgoskim.

Lokalizacja

Most znajduje się w zachodniej części Bydgoszczy w ciągu ulicy Grunwaldzkiej, spinając osiedla Okole i Czyżkówko. W sąsiedztwie znajduje się wiadukt, którym przebiega linia kolejowa nr 131 (magistrala węglowa).

Przeprawa stanowi fragment miejski dróg krajowych nr 25 i 80.

Historia

Obiekt wybudowano w 1915 roku po budowie nowego odcinka Kanału Bydgoskiego ze śluzami Okole i Czyżkówko. Był to most drogowo-kolejowy, gdyż oprócz szosy do Nakła mieściły się tam również tory kolejki wąskotorowej do Koronowa (zbudowanej w 1885 r.)[2]. Konstrukcja była stalowa, kratownicowa. W 1926 r. w dokumentach nazywany był mostem Grunwaldzkim[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, most został zniszczony. Rok później przeprawę całkowicie rozebrano i w jej miejscu wzniesiono drogowy most drewniany. Kolej z Koronowa kursowała tylko do Czyżkówka. Pod koniec 1940 r. Niemcy zbudowali również drewniany most kolejowy dla potrzeb kolei wąskotorowej. W takim kształcie przeprawa funkcjonowała także w latach powojennych[2].

W 1954 roku most odbudowano na podstawie projektu inż. Lecha Wanglera[1]. Był to most drogowy z dwoma pasami ruchu i chodnikami dla pieszych, którym odbywał się ruch tranzytowy w kierunku Piły i Szczecina. Nawierzchnię drogową wykonano z kostki granitowej. Stojący obok most kolejowy rozebrano pod koniec lat 60. XX w. po likwidacji kolei wąskotorowej Bydgoszcz-Koronowo.

W 2002 roku w sąsiedztwie został wybudowany nowy most św. Antoniego, który przejął ruch z jednego pasma ulicy Grunwaldzkiej.

W latach 2008-2009 na zlecenie ZDMiKP Bydgoszcz przeprowadzono remont obiektu według projektu mgr inż. Zbigniewa Bartnikowskiego z firmy Trab-Mosty z Gdyni. Polegał on na zwiększeniu nośności mostu oraz zwężeniu jezdni, którym odtąd odbywał się ruch jednokierunkowy. Prace wykonała firma Most Sp. z o.o. z Sopotu[1].

Dane techniczne

Konstrukcję nośną stanowi pięć dźwigarów żelbetowych o zmiennej wysokości w rozstawie osiowym 2,25 m, na których ułożono płytę pomostu. Most składa się z trzech przęseł o rozpiętościach: 9 m – skrajne i 34 m – środkowe. Oś mostu krzyżuje się ukośnie z osią Kanału Bydgoskiego (kąt 48º). Podporami skrajnymi są betonowe przyczółki, a środkowymi – filary żelbetowe posadowione na palach. Nośność obiektu wynosi 42 tony[1].

Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy[1].

Nazwa

Po zakończeniu remontu mostu, 28 września 2011 roku Rada Miasta Bydgoszczy nadała mu nazwę „most Grunwaldzki”, co nawiązuje do nazwy przedwojennej oraz ulicy, dla której most zbudowano[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
  2. 1 2 3 4 http://www.bip.um.bydgoszcz.pl/binary/268_tcm30-109510.pdf dostęp 20-03-2014.

Bibliografia

  • Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.