Mike Conway w 2009 roku | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sezon 2014 | |
Seria | |
Zespół | |
Samochód | |
Nr startowy |
7 |
Partnerzy | |
Sukcesy | |
2004: Brytyjska Formuła Renault (mistrz) | |
Strona internetowa |
Mike Conway (ur. 19 kwietnia 1983 w Bromley) – brytyjski kierowca wyścigowy.
Kariera
Początki kariery
Karierę rozpoczął od kartingu. Jego największym sukcesem był wówczas tytuł mistrza swego kraju. Po zakończeniu kariery kartingowej, zadebiutował w 2001 roku w Brytyjskiej Formule Junior Ford. Startował tam zarówno w głównej, jak i zimowej edycji. W kolejnym sezonie brał już udział w jej seniorskim odpowiedniku. Po roku jeżdżenia, przeszedł do bardziej prestiżowej, Brytyjskiej Formuły Renault, gdzie startował w ekipie Fortec Motorsport. Przez cały sezon pokazywał się z bardzo dobrej strony, ostatecznie kończąc ją na 4. miejscu. Podobnie, jak w Formule Ford wystąpił w zimowej edycji, którą zakończył z tytułem wicemistrzowskim. W kolejnym roku startów w tej serii został już jej mistrzem.
Dzięki dobrym wynikom dostał szansę angażu w Brytyjskiej Formule 3, również w tym samym zespole. Dobra współpraca zaowocowała trzecim miejscem na koniec sezonu, w zaledwie pierwszym roku startów. Ambicje Conwaya były jednak większe, czego powodem było przejście do mocniejszego w tym czasie zespołu Räikkönen Robertson Racing (jego współwłaścicielem jest Kimi Räikkönen). Decyzja ta okazała się słuszna. Równa i konsekwentna jazda została nagrodzona tytułem mistrzowskim już w drugim sezonie startów. Poza tym nieoczekiwanie zwyciężył w prestiżowym wyścigu Grand Prix Makau (również w tym teamie), uważanym przez fachowców za nieoficjalne mistrzostwa świata Formuły 3. Tak świetne rezultaty nie mogły więc pozostać bez echa. Oprócz występu w dwóch wyścigach GP2 w zespole DPR Direxiv, dostał nagrodę "National Driver of the Year" na najbardziej obiecującego, brytyjskiego kierowcę roku.
Seria GP2
Lata 2007-2008 dzielił między starty w GP2 a pracą w roli testera ekipy Hondy, startującej w Formule 1. Pierwszy pełny sezon w przedsionku F1, który spędził w ekipie Super Nova Racing, nie był jednak najlepszy dla Brytyjczyka. Dorobek zaledwie 19 punktów przy puli swojego kolegi z zespołu wyglądał wręcz kompromitująco. Ukończył go wówczas na 14. pozycji. W drugim roku startów reprezentował barwy pozornie słabszego Trident Racing. Mimo tego rok ten okazał się lepszy dla Mike'a, z racji pierwszego zwycięstwa oraz równiejszej jazdy. Ostatecznie ukończył go na 12. pozycji, mając w dorobku równe 20 punktów. W roku 2009 postanowił zakończyć działalność w GP2 i po braku szansy debiutu w królowej motorsportu, wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął ściganie się w Indy Racing League w ekipie Dreyer & Reinbold Racing.
IRL IndyCar Series
Początki dla Conwaya nie były łatwe, często nie dojeżdżał do mety. Dopiero w dalszej części sezonu zaczęły się pojawiać lepsze wyniki, w tym pierwsze podium (3. miejsce na torze Infineon Raceway), a cały sezon zakończył na 17. miejscu.
W sezonie 2010 kontynuował starty w zespole Dreyer & Reinbold Racing. Na ostatnim okrążeniu wyścigu Indianapolis 500 brał udział w kolizji z Ryanem Hunter-Reayem, w którego samochodzie zabrakło paliwa. Bolid Conwaya rozbił się o zewnętrzną siatkę ochronną i rozpadł na dwie części. W efekcie Conway doznał złamania lewej kostki oraz żeber, co wykluczyło go ze startów do końca sezonu[1].
1 lutego 2011, zespół Andretti Autosport ogłosił, że podpisał z Conwayem kontrakt na pełny cykl startów w sezonie 2011[2]. W Long Beach odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, ale pozostała część sezonu była bardzo nieudana i w klasyfikacji zajął 17. miejsce.
Na sezon 2012 Conway przeniósł się do zespołu A.J. Foyt Enterprises. Był to kolejny nieudany sezon w jego wykonaniu, a w wyścigu Indianapolis 500 zaliczył kolejny poważny wypadek, z którego wyszedł bez szwanku. Najlepszy wynik osiągnął w Toronto zajmując tam trzecie miejsce, a sezon zakończył na 21. miejscu. Ponadto nie wystartował w ostatnim wyścigu sezonu na torze owalnym w Fontanie, argumentując to tym, że nie czuje się już komfortowo startując na torach owalnych i nie zamierza już uczestniczyć w wyścigach na takich torach[3].
W sezonie 2013 startuje w serii FIA World Endurance Championship, a w IndyCar występuje w wybranych wyścigach. Na torze w Detroit wystąpił w dwóch wyścigach i zajął dwukrotnie miejsce na podium raz zwyciężając i raz zajmując trzecie miejsce.
Wyniki w karierze
Sezon | Seria | Zespół | Starty | PP | Zwyc. | Punkty | Pozycja |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2004 | Brytyjska Formuła Renault | Fortec Motorsport | 18 | 9 | 8 | 518 | 1. |
2005 | Brytyjska Formuła 3 | Fortec Motorsport | 19 | 0 | 1 | 192 | 3. |
2006 | Brytyjska Formuła 3 | Räikkönen Robertson Racing | 20 | 8 | 8 | 311 | 1. |
Seria GP2 | DPR Direxiv | 2 | 0 | 0 | 0 | 29. | |
2007 | Seria GP2 | Super Nova Racing | 21 | 0 | 0 | 19 | 14. |
2008 | Seria GP2 | Trident Racing | 20 | 2 | 1 | 20 | 12. |
2009 | IRL IndyCar Series | Dreyer & Reinbold Racing | 17 | 0 | 0 | 261 | 17. |
2010 | IRL IndyCar Series | Dreyer & Reinbold Racing | 6 | 0 | 0 | 110 | 25. |
2011 | IRL IndyCar Series | Andretti Autosport | 16 | 0 | 1 | 260 | 17. |
2012 | IRL IndyCar Series | A.J. Foyt Enterprises | 14 | 0 | 0 | 233 | 21. |
2013 | FIA World Endurance Championship (LMP2) | G-Drive Racing | 8 | 3 | 4 | 132 | 3. |
IRL IndyCar Series | Rahal Letterman Lanigan Racing | 7 | 1 | 1 | 185 | 23 | |
Dale Coyne Racing | |||||||
2014 | FIA World Endurance Championship (LMP1) | Toyota Racing | 8 | 3 | 4 | 132 | 3. |
Verizon IndyCar Series | Ed Carpenter Racing | 3 | 0 | 1 | 0 | NS |
Wyniki w Indianapolis 500
Rok | Nadwozie | Silnik | Start | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
2009 | Dallara | Honda | 27 | 18 | |
2010 | Dallara | Honda | 15 | 19 | Kolizja z R. Hunter-Reayem |
2012 | Dallara | Honda | 29 | 29 | Wypadek |
Przypisy
- ↑ Conway sidelined for three months. autosport.com, 2010-06-01. [dostęp 2010-06-02]. (ang.).
- ↑ ANDRETTI AUTOSPORT SIGNS MIKE CONWAY TO FULLTIME INDYCAR DRIVE IN 2011. andrettiautosport.com, 2011-02-01. [dostęp 2011-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-04)]. (ang.).
- ↑ Mike Conway asks out of race. espn.go.com, 2012-09-13. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).