Wilgotnica czerniejąca (Hygrocybe conica) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
wilgotnica |
Nazwa systematyczna | |
Hygrocybe (Fr.) P. Kumm. Führ. Pilzk.: 26, 111 (Zwickau, 1871) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Hygrocybe conica (Schaeff.) P. Kumm. 1871 |
Hygrocybe (Fr.) P. Kumm. (wilgotnica) – rodzaj grzybów należący do rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
Charakterystyka
Grzyby saprotroficzne lub mykoryzowe żyjące w symbiozie z roślinami wiechlinowatymi (Poaceae). Wytwarzają owocniki z jaskrawo zabarwionymi kapeluszami o suchej lub mazistej, szklistej powierzchni i blaszkowym hymenoforze. Blaszki o dość szerokim przekroju poprzecznym, przyrośnięte do trzonu (od niewielkiej powierzchni przy samym miąższu, do zbiegających na niego), o regularnej tramie. Trzony mają powierzchnię i ubarwienie podobne do kapeluszy. Zarodniki wilgotnic są eliptyczne, gładkie, pozbawione pory rostkowej, a ich wysyp jest biały, nieamyloidalny[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Rodzaj Hygrocybe został poprawnie opisany po raz pierwszy przez Eliasa Friesa (jako podplemię Hygrocybi w ówczesnym plemieniu Clitocybe z rodzaju Agaricus) w „Systema mycologicum” z 1821 r.[3] Gatunku typowego nie określono. W randze rodzaju takson ten został umieszczony przez Paula Kummera w „Der Führer in die Pilzkunde” z 1871 r.[4]
Synonimy naukowe: Agaricus [unranked], Hygrocybe Fr. ex Rabenh., Agaricus subtrib. Hygrocybi Fr., Bertrandia R. Heim, Cuphophyllus (Donk) Bon, Godfrinia Maire, Hydrophorus Battarra ex Earle, Hygrocybe subgen. Cuphophyllus Donk, Hygrocybe subgen. Pseudohygrocybe Bon, Hygrophorus subgen. Hygrocybe Fr., Neohygrocybe Herink, Porpolomopsis Bresinsky, Pseudohygrocybe (Bon) Kovalenko[5].
Polską nazwę podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były też jako bedłka, mięsicha, wodniak i wodolubek[6].
- Hygrocybe acutoconica (Clem.) Singer 1951 – wilgotnica ostrostożkowata, wilgotnica pomarańczowożółta[7]
- Hygrocybe aurantiosplendens R. Haller Aar. 1954 – wilgotnica ozdobna
- Hygrocybe calciphila Arnolds 1985
- Hygrocybe ceracea (Wulfen) P. Kumm. 1871 – wilgotnica woskowa
- Hygrocybe chlorophana (Fr.) Wünsche 1877 – wilgotnica żółknąca
- Hygrocybe citrina (Rea) J.E. Lange 1940 – wilgotnica cytrynowa
- Hygrocybe citrinovirens (J.E. Lange) Jul. Schäff. 1947 – wilgotnica cytrynowozielonawa
- Hygrocybe coccinea (Schaeff.) P. Kumm. 1871 – wilgotnica szkarłatna
- Hygrocybe coccineocrenata (P.D. Orton) M.M. Moser 1967 – wilgotnica czerwona
- Hygrocybe conica (Schaeff.) P. Kumm. 1871 – wilgotnica czerniejąca
- Hygrocybe glutinipes (J.E. Lange) R. Haller Aar. 1956
- Hygrocybe helobia (Arnolds) Bon 1976 – wilgotnica torfowiskowa
- Hygrocybe insipida (J.E. Lange ex S. Lundell) M.M. Moser 1967 – wilgotnica drobna
- Hygrocybe intermedia (Pass.) Fayod 1889 – wilgotnica nielepka
- Hygrocybe lepida Arnolds 1986 – wilgotnica lejkowata
- Hygrocybe leporina (Fr.) P.D. Orton & Watling 1969 – wilgotnica miła, wodnicha miła[8]
- Hygrocybe miniata (Fr.) P. Kumm. 1871 – wilgotnica purpurowa
- Hygrocybe mucronella (Fr.) P. Karst. 1879 – wilgotnica szerokoblaszkowa[9]
- Hygrocybe parvula (Peck) Murrill 1916 – wilgotnica mała
- Hygrocybe phaeococcinea (Arnolds) Bon 1985
- Hygrocybe punicea (Fr.) P. Kumm. 1871 – wilgotnica karminowa
- Hygrocybe quieta (Kühner) Singer 1951 – wilgotnica wypukła
- Hygrocybe reidii Kühner 1976 – wilgotnica włoska
- Hygrocybe spadicea (Scop.) P. Karst. 1879 – wilgotnica czarnobrunatna
- Hygrocybe splendidissima (P.D. Orton) M.M. Moser 1967 – wilgotnica okazała
- Hygrocybe substrangulata (Peck) P.D. Orton & Watling 1969 – wilgotnica piaskowa
- Hygrocybe tatrensis Nespiak 1961 – wilgotnica tatrzańska
- Hygrocybe turunda (Fr.) P. Karst. 1879 – wilgotnica kosmkowata
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[10]. Wykaz gatunków według W. Wojewody[6] i innych[11]. Nazwy polskie według W.Wojewody[6].
Przypisy
- 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- ↑ E. Gerhardt , Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2 .
- ↑ Elias Fries , Systema mycologicum, t. 1, 1821, s. 101 .
- ↑ Paul Kummer , Der Führer in die Pilzkunde: Anleitung zum methodischen, leichten und sicheren bestimmen der in Deutschland vorkommenden Pilze, t. 26, 1871, s. 111 .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 306-315, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ W. Wojewoda podaje nazwę polską dla synonimu Hygrocybe persistens (Britzelm.) Singer. i Hygrocybe konradii R. Haller.
- ↑ Przez W. Wojewodę opisana jako wodnicha miła Hygrophorus leporinus.
- ↑ W. Wojewoda podaje nazwę polską dla synonimu Hygrocybe reae (Maire) J.E. Lange.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04] .