Hans-Peter Friedrich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1957
Naila

Minister rolnictwa i polityki żywnościowej Niemiec
Okres

od 30 września 2013[1]
do 17 lutego 2014

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Społeczna

Poprzednik

Ilse Aigner

Następca

Christian Schmidt

Minister spraw wewnętrznych Niemiec
Okres

od 3 marca 2011
do 17 grudnia 2013

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Społeczna

Poprzednik

Thomas de Maizière

Następca

Thomas de Maizière

podpis

Hans Peter Friedrich (ur. 10 marca 1957 w Naila) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Społecznej (CSU), poseł do Bundestagu, od 2011 do 2013 minister spraw wewnętrznych, w latach 2013–2014 minister rolnictwa i polityki żywnościowej.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Naila (matura 1978) odbywał służbę wojskową w Bundeswehrze, następnie zaś studiował prawo na uniwersytetach w Monachium i Augsburgu. Zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia, a w 1988 doktoryzował się w zakresie prawa. Kształcił się również w zakresie ekonomii w Augsburgu i na prowadzącym naukę w systemie d-learningu Fernuniversität in Hagen.

W 1973 wstąpił do chadeckiej młodzieżówki Junge Union, rok później został członkiem bawarskiej Unii Chrześcijańsko-Społecznej.

Od 1988 pracował jako radca w federalnym ministerstwie gospodarki, następnie od 1990 do 1991 w ambasadzie RFN w Stanach Zjednoczonych. W latach 1991–1998 był pracownikiem frakcji CDU/CSU w Bundestagu, w tym od 1993 osobistym rzecznikiem lidera podgrupy poselskiej CSU Michaela Glosa. W wyborach w 1998 uzyskał po raz pierwszy mandat deputowanego do Bundestagu XIV kadencji. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w następnych wyborach w 2002, 2005, 2009, 2013, [2] i 2021[3].

Od 2005 był wiceprzewodniczącym frakcji CDU/CSU, a w latach 2009–2011 przewodniczył grupie poselskiej CSU w niższej izbie niemieckiego parlamentu. 2 marca 2011 ogłoszony kandydatem na stanowisko federalnego ministra spraw wewnętrznych w drugim rządzie Angeli Merkel[4], a następnego dnia mianowany przez prezydenta Christiana Wulffa na to stanowisko[5]. Urząd ten sprawował do 17 grudnia 2013, po czym tego samego dnia został ministrem rolnictwa i polityki żywnościowej w trzecim gabinecie dotychczasowej kanclerz. Zakończył urzędowanie 17 lutego 2014. Ustąpił z tej funkcji w związku z zarzutami, że jako minister spraw wewnętrznych miał przekazać opozycyjnym wówczas socjaldemokratom niejawną informację o toczącym się postępowaniu w sprawie jednego z ich deputowanych[6]. Powrócił wówczas na stanowisko wiceprzewodniczącego frakcji chadeckiej w Bundestagu. W 2017 powołany na wiceprzewodniczącego niższej izby federalnego parlamentu[7], funkcję tę pełnił do 2021.

Życie prywatne

Jest żonaty, ma troje dzieci.

Przypisy

  1. ↑ Do 17 grudnia 2013 jako p.o. ministra rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów.
  2. ↑ Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-25]. (niem.).
  3. ↑ Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
  4. ↑ Merkel: Handlungsfähigkeit demonstriert. faz.de, 4 marca 2011. [dostęp 2016-11-19]. (niem.).
  5. ↑ Neue Minister ernannt. bundesregierung.de, 3 marca 2011. [dostęp 2016-11-19]. (niem.).
  6. ↑ Niemcy: afera i dymisja ministra rolnictwa. polskieradio.pl, 14 lutego 2014. [dostęp 2016-11-19].
  7. ↑ Schäuble ruft zum Debattieren auf. sueddeutsche.de, 24 października 2017. [dostęp 2017-10-27]. (niem.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.