wieś | |
Pałac w Brunowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
180-220 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
140[1] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-600[2] |
Tablice rejestracyjne |
DLW |
SIMC |
0190756 |
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego | |
51°07′55″N 15°35′14″E/51,131944 15,587222[3] |
Brunów (niem. Braunau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski, nad Bobrem, 3 km na północ od Lwówka Śląskiego.
Historia
Brunów funkcjonował jako folwarczna wieś położona nad Bobrem u podnóża Wzniesień Płakowickich. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1351, choć jej początki sięgają XII wieku. W pierwszej połowie XVIII w. wieś stanowiła własność hrabiego Bernharda von Schmettau, który na miejscu dawnego dworu rozpoczął wznoszenie dwukondygnacyjnego pałacu. W 1750 sprzedał on majątek okręgowemu komisarzowi powiatu lwóweckiego Philippowi Hermannowi von Sonnenburgowi. Ten w 1786 sprzedał majątek baronowi von Hochberg z Plagwitz (Płakowic). Kolejnymi posiadaczami było małżeństwo von Schweinitz[4].
W latach 20. XX w. w pałacu urządzono szkołę sportową dla chłopców (Sportschule Braunau). W czasie II wojny światowej mieścił się tu ośrodek szkoleniowy Hitlerjugend, a od 1944 ośrodek szkoleniowy Volkssturmu[4].
W lipcu 1946 niemiecka ludność Brunowa została wysiedlona w okolice Hildesheim[4].
Podział administracyjny
W roku 1946 miejscowość została włączona do nowo powstałego województwa wrocławskiego na terenie powojennej Polski. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Demografia
Liczba ludności w latach 1786–2011[5].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- zespół pałacowy
- pałac, barokowo-klasycystyczny z drugiej połowy XVIII wieku, przebudowany w 1900 i 1977. W czasie II wojny światowej mieścił szkołę sportową Hitlerjugend, a pod jej koniec ośrodek szkoleniowy Volkssturmu
- oficyna, z XVIII w.
- kaplica rodziny von Cottenet, z drugiej połowy XIX w.
- stajnia, z drugiej połowy XIX w.
- park, jego pozostałości w stylu angielskim, z drugiej połowy XVIII w.
inne zabytki:
- wozownia
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 93 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10604
- 1 2 3 Szymon Wrzesiński, Przemysław Popławski: Pogórze Izerskie w cieniu swastyki. Tajne fabryki, ośrodki szkoleniowe i eksterminacja w okresie III Rzeszy, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7339-101-7
- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Tom 7. Pogórze Kaczawskie. Wrocław: I-BiS, 2002, s. 121-125. ISBN 83-85773-47-9.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 118. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Linki zewnętrzne
- Ośrodek szkoleniowy Hitlerjugend w Brunowie
- Wratislaviae Amici - pałac
- Wirtualny spacer po pałacu. static.vtour.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-18)].