Bitwa o Chambois
II wojna światowa, front zachodni, część operacji Overlord
Ilustracja
Polski i amerykański oficer na naradzie sztabowej po spotkaniu wojsk polskich i amerykańskich w Chambois
Czas

18–20 sierpnia 1944

Miejsce

Chambois

Terytorium

Francja

Przyczyna

potrzeba zamknięcia kotła Falaise

Wynik

zwycięstwo aliantów

Strony konfliktu
 Stany Zjednoczone
 Kanada
Polska 		 III Rzesza
Dowódcy
George Patton
Stanisław Maczek 		Walther Model
Paul Hausser
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia48°48′21″N 0°06′22″E/48,805833 0,106111

Bitwa o Chambois – bitwa stoczona w sierpniu 1944 r. wokół francuskiego miasta Chambois podczas kampanii normandzkiej w II wojnie światowej. Tuż przed bitwą w rejonie Falaise utworzył się kocioł, w którym niemiecka Grupa Armii B, z 7 Armią i 5 Armią Pancerną (wcześniej Panzergruppe West) została otoczona przez wojska alianckie. Zajęcie Chambois przez siły amerykańskie, kanadyjskie i polskie spowodowało ostateczne zamknięcie pierścienia okrążenia 21 sierpnia 1944 r. i doprowadziło do zniszczenia większości sił Wehrmachtu w Normandii.

Tło sytuacyjne

Pozycje alianckie i niemieckie wokół obszaru Falaise–Argentan po operacji Tractable, 17 sierpnia 1944 r.

Po sukcesie operacji Totalize przeprowadzonej na południe od Caen w dniach 8–9 sierpnia gen. Harry Crerar, dowódca 1 Armii Kanadyjskiej, uderzył na południe. Rozpoczęto operację Tractable, aby przedrzeć się przez linie niemieckie i zdobyć taktycznie ważne miasto Falaise, a następnie mniejsze miasta Trun i Chambois oraz okrążyć duże formacje niemieckie.

18 sierpnia 1944 r. siły kanadyjskie zdobyły Trun, a polska 1 Dywizja Pancerna gen. Stanisława Maczka skierowała się w stronę Chambois, aby otoczyć 110 tys. Niemców w kotle Falaise. Małe korytarze na wschód od Chambois pozwoliły jednak części sił niemieckich uciec z okrążenia i skierować się w stronę Sekwany.

W tym samym czasie na południe od Chambois amerykańska 90 Dywizja Piechoty uderzyła na północ, aby zamknąć pierścień okrążenia w Chambois. Rankiem 19 sierpnia Saint-Lambert-sur-Dive została zajęte przez siły kanadyjskie, a w południe polskie siły zaatakowały w kierunku Chambois i przeciwko pozycjom niemieckim na Wzgórzu 262, znanym także jako Mont Ormel, położonym na północny wschód od Chambois. Polacy zaatakowali następnie na obrzeżach Chambois. Miasto zostało silnie ostrzelane przez aliancką artylerię i znajdowało się w ruinie z niemieckimi żołnierzami z różnych rozbitych jednostek napływających do tego obszaru.

Na wschód od Chambois siły polskie i amerykańskie połączyły się, by ostatecznie zamknąć kocioł Falaise. Alianci nadal atakowali wycofujące się elementy niemieckiej 5 i 7 Armii oraz 116 Dywizji Pancernej. Niemiecki kontratak zorganizowany 20 sierpnia przez gen. Paula Haussera nie przełamał polskich linii, ale pozwolił innym żołnierzom niemieckim uciec z okrążenia. Niemiecka piechota i pojazdy zostały uwięzione na zatłoczonych wąskich drogach i były łatwym celem dla alianckiej artylerii i ataków lotniczych. Pod koniec 20 sierpnia Chambois ostatecznie wpadło w ręce Polaków, a kocioł Falaise zapieczętowano 21 sierpnia, zamykając w nim około 50 tys. Niemców.

Następstwa

Bitwa doprowadziła do zniszczenia większości Grupy Armii B na zachód od Sekwany, co otworzyło drogę do Paryża i granicy francusko-niemieckiej wojskom alianckim na froncie zachodnim. Resztki niemieckich jednostek wycofały się na wschód w kierunku Sekwany, ale pozostawiły znaczną część ciężkiego sprzętu i artylerii. Gen. Hausser został ranny w szczękę podczas bitwy, ale sam uciekł z okrążenia.

Bitwa o Chambois była pierwszym w historii spotkaniem wojsk polskich i amerykańskich na polu bitwy[1].

Upamiętnienie

Walki żołnierza polskiego pod Chambois zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic po II wojnie światowej „FALAISE-CHAMBOIS 8 – 21 VIII 1944”.

Przypisy

  1. ↑ Stephen E. Ambrose: Obywatele w mundurach. Warszawa: Magnum, 2006, s. 93.

Bibliografia

  • Stephen E. Ambrose: Obywatele w mundurach. Warszawa: Magnum, 2006.
  • Hedley Paul Willmott, Robin Cross, Charles Messenger: World War II. London: Covent Garden Books, 2004. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.