Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1939 |
Rozformowanie |
1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Grupa Armii B (niem. Heeresgruppe B) – jedna z niemieckich grup armii, uczestniczyła w agresji na Holandię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.
Formowania i walki
Utworzona w październiku 1939 roku z przemianowania przerzucanej z okupowanej okupowanej Polski na zachód Grupy Armii Północ[1]. Grupa Armii B była północnym skrzydłem uderzenia na Francję - atakowała przez Belgię i Holandię.
W dalszej fazie agresji nacierała nad Sommą, w kierunku na Paryż i Atlantyk. Po zakończeniu działań na zachodzie przerzucono ją w sierpniu 1940 roku do Prus Wschodnich. Z początkiem ataku III Rzeszy na Związek Radziecki przemianowana na Grupę Armii Środek.
Ponownie utworzona w lipcu 1942 roku na południowym odcinku frontu wschodniego z przemianowania oddziałów Grupy Armii Południe. Brała udział w ofensywie letniej w 1942 roku, kierując się w stronę Stalingradu i Wołgi. W listopadzie 1942 roku została rozdzielona; jej 6 Armia i 4 Armia rumuńska znalazły się w Stalingradzie, gdzie zostały zniszczone. Po kolejnych uderzeniach Armii Czerwonej Grupa Armii B została rozbita w lutym 1943 roku, i podzielona na Grupę Armii Południe i Środek.
Kolejne utworzenie Grupy Armii B miało miejsce w Monachium w lipcu 1943 roku. Następnie Grupa Armii B znalazła się w północnych Włoszech, gdzie w listopadzie 1943 roku posłużyła do utworzenia Naczelnego Dowództwa Południe.
Ostatni raz Grupę Armii B utworzono w celu użycia na wybrzeżu kanału La Manche. Po inwazji alianckiej stanowiła północne skrzydło frontu zachodniego, podczas ofensywy w Ardenach przejęła środkowy odcinek. Grupa Armii B skapitulowała ostatecznie w Zagłębiu Ruhry w kwietniu 1945 roku.
Dowództwo grupy armii
Dowódcy grupy armii
- Fedor von Bock ( października 1939 - 1 czerwca 1941)
- Maximilian von Weichs (15 lipca 1942 - 10 lipca 1943)
- Erwin Rommel (10 lipca 1943 - 17 lipca 1944)
- Günther von Kluge (17 lipca 1944 - 15 sierpnia 1944)
- Paul Hausser (15 sierpnia 1944 - 17 sierpnia 1944)
- Walther Model (17 sierpnia 1944 - 17 kwietnia 1945)
Struktura organizacyjna
Jednostki organiczne
- 537 lub 605 pułk łączności
Skład w listopadzie 1939
Skład w 1940 (w czasie ataku na Holandię i Francję)[2]:
- 6 Armia
- 18 Armia
- Korpus Powietrzno-Desantowy (dowódca: Kurt Student)
Skład w lipcu 1940
Skład w styczniu 1941
- 18 Armia
- 4 Armia
- 17 Armia
- 2 Armia Pancerna
- Dowództwo Wojskowe w Generalnym Gubernatorstwie
Skład w maju 1941
Skład w sierpniu 1942
- 2 Armia
- 2 Armia (węgierska)
- 8 Armia (włoska)
- XXIX Korpus Armijny
- 6 Armia
- 4 Armia Pancerna
Skład w listopadzie 1942
- 2 Armia (węgierska)
- 8 Armia (włoska)
- 3 Armia (rumuńska)
- 6 Armia
- 4 Armia Pancerna
- 4 Armia (rumuńska)
Skład w styczniu 1943
- 2 Armia
- 2 Armia (węgierska)
- 8 Armia (włoska)
- Grupa Armijna Fretter-Pico
Skład we wrześniu 1943
Skład w sierpniu 1944
- 5 Armia Pancerna
- 7 Armia
- 15 Armia
- Dowództwo Wehrmachtu w Holandii
Skład w grudniu 1944
Skład w kwietniu 1945
- 15 Armia
- 5 Armia Pancerna
- Odcinek Armijny von Lüttwitz
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 165.
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 32,33.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Leksykon Wehrmachtu
- AxisHistory.com