Teleomorfy Anthostoma decipiens na gałęzi dębu | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Anthostoma decipiens |
Nazwa systematyczna | |
Anthostoma decipiens (DC.) Nitschke Pyrenomyc. Germ. 1: 111 (1867) |
Anthostoma decipiens (DC.) Nitschke– gatunek grzybów z rodziny Diatrypaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Anthostoma, Diatrypaceae, Xylariales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1805 r. Augustin Pyramus de Candolle, nadając mu nazwę Sphaeria decipiens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1867 r. Theodor Rudolph Joseph Nitschke[1].
- Botryosphaeria decipiens (DC.) Cooke 1885
- Cryptosphaeria decipiens (DC.) Læssøe & Spooner 1994
- Cytospora decipiens Sacc. 1884
- Lopadostoma decipiens (DC.) P.M.D. Martin 1976
- Lopadostoma decipiens (DC.) P.M.D. Martin 1969
- Sphaeria decipiens DC. 1805[2].
Jeszcze do niedawna Cytospora decipiens Sacc. traktowany był jako odrębny gatunek. Dopiero w 2010 r. udało się ustalić, że wytwarzane przez niego czerwonawe podkładki są bezpłciową formą gatunku Anthostoma decipiens[3].
Morfologia
Drobne, kuliste, całymi grupami wybijające się przez korę drzew. Początkowo są to bezpłciowe anamorfy o barwie żółtawo-czerwonej, potem wiśniowo-czerwonej. Później rozwijają się płciowe, ciemne, niemal czarne, aksamitne teleomorfy. Zbudowane są ze ściśle upakowanych, jajowatych, tworzących jeden szereg perytecjów o średnicy 0,5–0,8 mm[3].
- Cechy mikroskopowe
Na podkładkach powstają długie (17–19 μm) konidiofory, holoblastycznie wytwarzające półksiężycowate, hialinowe konidia o rozmiarach 4–2 × 1,3–1,4 μm[3].
Perytecja posiadają kolbowate szyjki o długości do 1,5 mm i średnicy około 0,3 m, z 5–8 bruzdami. W hymenium tworzą się maczugowate lub buławkowate worki o rozmiarach (35–60 × 4–5 μm), wyrastające na długich szypułkach (30–50 μm). Poprzedzielane są wstawkami o długości 150–200 μm. Askospory elipsoidalne, jasnobrązowe do oliwkowozielonych i rozmiarach 4–7 × 1,8–3,5 μm[3].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie tego gatunku tylko w Ameryce Północnej i Europie[4], w tym również w Polsce[5].
Pasożyt i saprotrof rozwijający się na żywych drzewach i martwym drewnie. W Polsce notowany na dębie i grabie[5].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2017-11-03] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-11-03] (ang.).
- 1 2 3 4 F. Rocchi i inni, Studies on Anthostoma decipiens involved in Carpinus betulus decline, „Journal of Plant Pathology”, 92 (3), 2010, s. 637–644 .
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-11-03].
- 1 2 Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4 .