Adam Cole
Ilustracja
Cole we wrześniu 2015
Imię i nazwisko

Austin Jenkins[1]

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1989[2]
Lancaster[3]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Adam Carelle
Adam Cole

Wzrost

1,80 m[4]

Masa ciała

95 kg[5][6]

Zapowiadany z

Panama City, Floryda[4][5][7]

Trenerzy

Al Snow[7]
DJ Hyde[7]
Jon Dahmer[7]
Les Thatcher[7]

Debiut

2008[6]

Adam Cole, właśc. Austin Jenkins[1] (ur. 5 lipca 1989 w Lancaster)[2] – amerykański profesjonalny wrestler i aktor, obecnie występujący w federacji All Elite Wrestling (AEW). Jest głównie znany z występów w Ring of Honor (ROH), w którym jako pierwszy trzy razy zdobył ROH World Championship, a także raz zdobył ROH World Television Championship. Jest również znany z występów w New Japan Pro-Wrestling (NJPW).

Cole występował w wielu federacjach niezależnych, w tym w International Wrestling Cartel (IWC), Combat Zone Wrestling (CZW), w którym zdobył raz i był najdłużej panującym CZW World Junior Heavyweight Championem, Maryland Championship Wrestling (MCW), Northeast Wrestling i Pro Wrestling Guerrilla (PWG), gdzie raz zdobył PWG World Championship.

Kariera profesjonalnego wrestlera

Combat Zone Wrestling (2008–2013)

Jenkins był trenowany w akademii federacji Combat Zone Wrestling (CZW) przez DJ Hyde’a i Jona Dahmera[4]. Zadebiutował w federacji jako Adam Cole podczas gali No Pun Intended z 21 czerwca 2008, kiedy to on i The Reason przegrali z GNC (Joem Gacym i Alexem Colonem)[8]. Następny raz wystąpił 13 września podczas gali Chri$ Ca$h Memorial Show, gdzie pokonał Tylera Veritasa[9]. Cole rozpoczął rywalizację z drużyną GNC i walczył z nimi wraz z przeróżnymi partnerami[10]. 12 października podczas gali Night of Infamy 7: Greed GNC pokonało Cole’a i HDTV w tag team matchu[11]. Cole odniósł pierwsze zwycięstwo nad GNC na gali Cage of Death 10: Ultraviolent Anniversary z 13 grudnia kiedy on, Veritas i Cruz pokonali GNC i EMO w six-man tag team matchu[12].

W 2009 Cole regularnie współpracował z Tylerem Veritasem, między innymi wygrywając z nim gauntlet match podczas gali X: Decade of Destruction – 10th Anniversary z lutego[13]. Miesiąc później wygrali cztero-drużynową z Jagged i Colem Callowayem, GNC i Team AnDrew (Andym Sumnerem i Drewem Gulakiem)[14]. Cole powrócił do CZW 8 sierpnia, gdzie z partnerem ponownie wygrali four-way tag team match[15]. Podczas gali Down With the Sickness Forever z 13 września, Cole i Veritas przegrali z The Best Around (Bruce’em Maxwellem i TJ-em Cannonem) o CZW World Tag Team Championship[16]. Przez resztę 2009 obaj skupiali się na solowych karierach; obaj wzięli udział w turnieju o nowo-wprowadzony CZW Wired TV Championship, gdzie Cole pokonał Alexa Colona i Richa Swanna, lecz w finale podczas gali Cage of Death 11 przegrał z Veritasem[17][18][19].

Cole pozujący na krawędzi ringu w 2010.

Podczas gali Walking on Pins and Needles z marca 2010, Cole zremisował czasowo z Sabianem[20]. 10 kwietnia wyzwał go do walki o CZW World Junior Heavyweight Championship, lecz ich walka ponownie zakończyła się remisem czasowym[21]. 8 maja Cole zdobył CZW World Junior Heavyweight Championship pokonując Sabiana i Ruckusa w three-way matchu na gali Fist Fight[22][23]. Obronił mistrzostwo w walce z Ryanem Slaterem w czerwcu i sierpniu, a także z Blk Jeezem (Sabianem) we wrześniu[24][25][26]. Podczas gali It's Always Bloody in Philadelphia z 9 października, Cole stał się antagonistą ze względu na atak na Veritasa, zaś tej samej nocy obronił tytuł w walce z AR Foxem[27]. W listopadzie podróżował po Niemczech z federacją i obronił mistrzostwo w walce z Zackiem Sabrem Jr.[28]. Miesiąc później jego menedżerką stała się Mia Yim, która pomogła mu obronić tytuł w dwóch walkach podczas gali Cage of Death XII[29].

Podczas gali Twelve: Anniversary z lutego 2011, Cole zakwalifikował się do turnieju Best of the Best X pokonując Pinkiego Sancheza[30]. 9 kwietnia wygrał cały turniej pokonując Johnny’ego Gargano i Kyle’a O’Reilly’ego w three-way matchu w pierwszej rundzie, Zacka Sabre'a Jr. w półfinale, a także Samiego Callihana w finale[31][32]. Cole rozpoczął współpracę z jego trenerem DJ Hyde’em, który pomógł mu obronić mistrzostwo w walce z Foxem w maju[33]. Przez kolejne miesiące zdołał obronić tytuł w walkach z Jonathamem Greshamem, Chuckem Taylorem i AJ Curcio[34][35][36]. 12 listopada 2011 utracił CZW World Junior Heavyweight Championship na rzecz Callihana pomimo interwencji ze strony Hyde’a i Yim; jego panowanie trwało 553 dni i było najdłuższe w historii tytułu[37].

Podczas gali An Excellent Adventure ze stycznia 2012 Cole zawalczył i przegrał z Devonem Moore'em o CZW World Heavyweight Championship[38]. Współpraca Cole’a z Hyde’em zakończyła się podczas gali Best of the Best 11, kiedy to Hyde zaprezentował nowego protegowanego Tony’ego Nese'a, który pokonał Cole’a w singlowej walce[39]. Cole i Hyde rozpoczęli krótką rywalizację, która obejmowała wzajemne ataki na siebie[40][41]. W listopadzie 2012 Cole zaczął rywalizację z Samim Callihanem twierdząc, że zawsze był lepszy od niego[42]. Cole pokonał Callihana w No Holds Barred matchu podczas gali Cage of Death 14: Shattered Dreams z 8 grudnia[43]. 13 kwietnia 2013 po raz ostatni zawalczył z CZW, kiedy to ponownie pokonał Callihana[44].

Federacje niezależne (2009–2017)

Cole (po prawej) walczący z Kylem O’Reillym (po lewej) w ćwierćfinale turnieju Young Lions Cup federacji Chikara.

7 sierpnia 2009 Adam Carelle pokonał Qenanna Creeda i zdobył MCW Rage Television Championship[45]. Był w posiadaniu mistrzostwa przez kolejne cztery miesiące, po czym stracił je na rzecz Ryana McBride’a w dniu 26 grudnia[45]. Po zmianie pseudonimu na Adam Cole odzyskał tytuł od McBride’a 27 lutego 2010[45]. Cole stracił je 31 lipca na rzecz Cobiana, kiedy to on i Tommy Dreamer pokonali jego i Tylera Hiltona[45].

7 listopada 2009 Cole pokonał VSK i zdobył od niego WXW C4's Hybrid Championship[46]. Tytuł stracił na rzecz Dave’a Rose’a 6 marca 2010[46].

20 i 21 listopada 2009 Cole pokonał DJ Hyde’a, Ryana McBride’a, „Mighty” Quinna Nasha i Erica Endersa wygrywając pierwszy 16-osobowy turniej Battle of Gettysburh federacji Ground Breaking Wrestling[47]. Dzięki zwycięstwu zawalczył z mistrzem Gregiem Excellentem w kwietniu 2010, lecz walkę przegrał[48].

Cole zaczął występować w federacji Evolve w 2010, jego debiut odbył się 1 maja podczas gali Evolve 3: Rise Or Fall, gdzie przegrał z Samim Callihanem[49][50]. Na gali Evolve 4 pokonał Johnny’ego Gargano, po czym wyzwał Jimmy’ego Jacobsa do walki na gali Evolve 5: Danielson vs. Sawa, którą Cole przegrał[51].

Cole pojawił się podczas nagrań gali Open the Freedom Gate federacji Dragon Gate USA (DGUSA) z 28 listopada 2009, gdzie podczas pre-show przegrał z Kylem O’Reillym[52][53]. 24 lipca 2010 pojawił się podczas nagrań Enter the Dragon 2010 i wziął udział w czteroosobowej walce z Chuckiem Taylorem, Arikiem Cannonem i Ricochetem, którą wygrał Taylor[54][55].

28 sierpnia 2010 Cole wziął udział w turnieju Young Lions Cup federacji Chikara. Pokonał Kyle’a O’Reilly’ego w ćwierćfinale, lecz odpadł w półfinale w six-man elimination matchu będąc wyeliminowanym przez Obariyona[56][57].

30 kwietnia 2011 wziął udział w Super 8 Tournament 2011 federacji East Coast Wrestling Association, gdzie pokonał Samiego Callihana i Austina Ariesa, aczkolwiek w finale pokonał go Tommaso Ciampa[58]. 30 listopada 2012 wygrał Premiere Wrestling Xperience's Heavyweight Championship[59], który stracił w lutym przyszłego roku.

Ring of Honor (2009–2017)

Future Shock (2009–2012)

Cole zadebiutował w Ring of Honor (ROH) 28 lutego 2009, gdzie przegrał z Johnem Kermanem w Dark matchu przed nagraniami tygodniówek Ring of Honor Wrestling[6]. Następnej nocy wystąpił w kolejnym dark matchu, gdzie wraz z Ninja Brownem zawalczył z Kermanem i Coreyem Abbottem, lecz walka zakończyła się bez rezultatu po ataku Dark City Fight Club (Kory'ego Chavisa i Jona Davisa) na uczestników[60]. Ponownie pojawił się 26 lipca 2010 podczas tygodniówki Ring of Honor Wrestling i z Nickiem Westgatem przegrał z The Kings of Wrestling (Chrisem Hero i Claudiem Castagnolim)[61].

23 sierpnia 2010 ROH ogłosiło podpisanie kontraktu z Colem[62]. 2 sierpnia podczas nagrań Ring of Honor Wrestling został pokonany przez Mike’a Bennetta[63]. Cole rozpoczął współpracę z nowym zawodnikiem ROH Kylem O’Reillym, gdzie 2 października pokonali Grizzly'ego Redwooda i Mike’a Sydala[64]. Dwa tygodnie później ponieśli dwie porażki ze Stevem Corino i Kevinem Steenem, a także z The All Night Express (Kennym Kingiem i Rhettem Titusem)[65][66]. 12 listopada Cole wziął udział w turnieju Survival of the Fittest 2010, gdzie pokonał Corino w pierwszej rundzie, lecz w finale został wyeliminowany jako drugi w sześcioosobowej eliminacyjnej walce[67]. Cole zadebiutował na galach pay-per-view występując 18 grudnia podczas gali Final Battle; wspólnie z O’Reillym zostali pokonani przez All Night Express[68]. 1 i 2 kwietnia na edycjach Chapter One i Chapter Two gali Honor Takes Center Stage, Cole i O’Reilly przegrali dwie walki z The Briscoe Brothers (Jayem i Markiem) oraz The Kings of Wrestling[69][70]. 8 lipca 2011 drużyna pokonała Bravado Brothers stając się pretendentami do tytułów ROH World Tag Team Championship[71]. 25 lipca Cole odnowił kontrakt z federacją[72]. 13 sierpnia podczas nagrań Ring of Honor Wrestling drużyna zaczęła występować pod nazwą Future Shock[73].

Panowania mistrzowskie (2012–2015)

Cole podczas gali Supercard of Honor VII w kwietniu 2013.

7 stycznia 2012 podczas nagrań Ring of Honor Wrestling, Future Shock zostało rozwiązane i Cole uformował sojusz z Eddiem Edwardsem; wspólnie rywalizowali przeciwko O’Reilly'owi i Daveyowi Richardsowi[74]. 4 marca podczas gali 10th Anniversary Show, Cole i Edwards pokonali O’Reilly’ego i Richardsa w walce wieczoru, gdzie Cole przypiął Richardsa, który był w posiadaniu ROH World Championship[75]. 24 czerwca podczas gali Best in the World 2012: Hostage Crisis pokonał O’Reilly’ego w „Hybrid Rules” matchu, po czym chciał się pogodzić z byłym partnerem, lecz ten odrzucił propozycję[76]. 29 czerwca Cole zdobył swoje pierwsze mistrzostwo w ROH pokonując Rodericka Stronga o ROH World Television Championship[77]. 15 września na gali Death Before Dishonor X: State of Emergency skutecznie obronił mistrzostwo w walce z Mikiem Mondo, po czym skonfrontował się z Mattem Hardym[78]. 13 października podczas gali Glory By Honor XI: The Unbreakable Hope ponownie obronił tytuł pokonując Eddiego Edwardsa[79]. 16 grudnia na gali Final Battle 2012: Doomsday został pokonany przez Hardy’ego w walce bez mistrzostwa na szali[80]. Panowanie Cole’a zakończyło się 2 marca 2013 podczas gali 11th Anniversary Show, gdzie utracił tytuł na rzecz Matta Tavena[81]. 4 maja na gali Border Wars 2013 zawalczył z Jayem Briscoe o ROH World Championship, lecz pojedynek przegrał[82]. 30 maja podpisał kolejny kontrakt z federacją[83].

Po zwakowaniu ROH World Championship, Cole wziął udział w turnieju wyłaniającego nowego mistrza. 27 lipca pokonał Marka Briscoe w pierwszej rundzie[84], tydzień później zdołał pokonać Jaya Lethala[85], zaś 20 września podczas gali Death Before Dishonor XI zdołał pokonać Tommaso Ciampę i Michaela Elgina w półfinale i finale turnieju, tym samym stając się nowym posiadaczem światowego tytułu. Po odebraniu pasa mistrzowskiego od Jaya Briscoe, Cole zaatakował jego i Elgina, tym samym stając się antagonistą[86][87]. Na początku listopada odniósł wstrząśnienie mózgu, co wymagało przerwy od występów[88]. 14 grudnia podczas gali Final Battle 2013 obronił tytuł w trzyosobowej walce z Briscoe i Elginem[89]. Po walce Cole i Matt Hardy zostali zaatakowani przez powracającego Chrisa Hero[89], co doprowadziło do obrony Cole’a podczas gali 12th Anniversay Show z 21 lutego 2014, gdzie pokonał Hero[90]. Rewanżowa walka odbyła się 8 marca, lecz Cole ponownie pokonał Hero w Ringmaster's Challenge matchu[91].

4 kwietnia podczas gali Supercard of Honor VIII, Cole pokonał Jaya Briscoe w ladder matchu i stał się niekwestionowanym ROH World Championem, gdyż uprzednio Briscoe uważał się za właściwego mistrza[92]. W maju 2014 wziął udział w galach współprodukowanych przez ROH i New Japan Pro-Wrestling (NJPW), podczas których obronił mistrzostwo w walce z Kevinem Steenem (gala Global Wars 2014) i z Jushinem Thunder Ligerem (gala War of the Worlds)[93][94]. W czerwcu obronił tytuł w walkach z ACH i Tommaso Ciampą[95][96]. 22 czerwca podczas gali Best in the World 2014, Cole utracił ROH World Championship na rzecz Michaela Elgina, tym samym kończąc jego 275-dniowe panowanie[97]. 8 listopada Cole wygrał turniej Survival of the Fittest 2014[98]. 7 grudnia podczas gali Final Battle 2014 Cole przegrał z Jayem Briscoe o ROH World Championship[99]. Tydzień później Cole ujawnił, że odniósł kontuzję ramienia, co wymagało operacji[100].

Cole powrócił 12 maja 2015 podczas pierwszej nocy gali War of the Worlds '15 przegrywając z A.J. Stylesem[101]. Cole zaczął zwiastować przywrócenie współpracy z Kylem O’Reillym, lecz 18 września podczas gali All Star Extravaganza VII odwrócił się od O’Reilly’ego i przeszkodził w jego walce o ROH World Championship[102].

Bullet Club (2016–2017)

8 maja 2016 podczas gali Global Wars, Cole przyłączył się do grupy Bullet Club i pomógł członkom stajni zdominować ring pod koniec show[103]. 16 czerwca podczas gali Best in the World, Cole i The Young Bucks uformowali podgrupę The Superkliq, po czym pokonali War Machine i Moose'a. 19 sierpnia podczas gali Death Before Dishonor XIV Cole pokonał Jaya Lethala i zdobył ROH World Championship drugi raz w karierze[104]. Celebrację w ringu przerwał powracający Kyle O’Reilly, który zaatakował nowego mistrza[105]. 2 grudnia podczas gali Final Battle 2016 utracił tytuł na rzecz O’Reilly’ego[106], lecz 4 stycznia 2017 podczas gali Wrestle Kingdom 11 odzyskał tytuł od O’Reilly’ego; dzięki zwycięstwu stał się pierwszym trzykrotnym mistrzem w historii[107]. 10 marca 2017 podczas gali 15th Anniversary Show utracił tytuł na rzecz Christophera Danielsa, kiedy to nowy członek Bullet Club i przyjaciel Daniela Frankie Kazarian odwrócił się od Cole’a[108]. Od początku 2017 Cole zaczął kłócić się z członkami Bullet Club Kennym Omegą i The Young Bucks[109]. 11 marca Cole próbował zwolnić Young Bucks z ugrupowania, lecz obaj oświadczyli, że to Omega jest liderem stajni[110]. Pomimo tego Cole pozostał członkiem Bullet Clubu[111]. 1 maja ogłoszono, że kontrakt ROH z Colem został zakończony i jest on wolnym agentem[112]. 12 maja podczas trzeciej nocy gali War of the Worlds 2017, Cole został pokonany przez Hiroshiego Tanahashiego w singlowej walce. Po walce Kenny Omega i Young Bucks zaatakowali Cole’a i wyrzucili z Bullet Clubu na rzecz Marty’ego Scurlla[113]. Dwa dni później Cole został pokonany przez Scurlla w jego ostatniej walce w Ring of Honor[114].

Pro Wrestling Guerrilla (2011–2017)

Cole zadebiutował w Pro Wrestling Guerrilla (PWG) 22 października 2011, gdzie wraz z Kylem O’Reillyem wystąpili jako Future Shock i przegrali walkę z The Young Bucks o PWG World Tag Team Championship[115][116]. Future Shock zostało pokonane przez RockNES Monsters (Johnny’ego Goodtime'a i Johnny’ego Yumę) podczas tygodniówki Fear z 10 grudnia[117]. 21 kwietnia 2012 wzięli udział w corocznym turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament (DDT4), gdzie dotarli do półfinału, jednakże przegrali z ostatecznymi zwycięzcami The Super Smash Bros. (Playerem Uno i Stupefiedem)[118]. 21 lipca podczas 9th Anniversary Show Future Shock i The Young Bucks przegrali z Super Smash Bros. o PWG World Tag Team Championship w three-way ladder matchu[119]. 1 września Cole wziął udział w turnieju Battle of Los Angeles 2012[120], w którym po pokonaniu El Generico w pierwszej rundzie, Cole przeszedł do ćwierćfinałów i pokonał tam Eddiego Edwardsa[121][122]. Cole wygrał cały turniej pokonując Sami'ego Callihana w półfinale oraz Michaela Elgina w finale, tym samym stając się również pretendentem do tytułu PWG World Championship[122]. Po walce zaatakował panującego mistrza Kevina Steena i opuścił arenę z jego tytułem[122].

1 grudnia Cole pokonał Steena w Guerrilla Warfare matchu i stał się nowym posiadaczem PWG World Championship[123][124]. 12 stycznia 2013 wraz z Kylem O’Reillym wziął udział w turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament 2013, gdzie w półfinale odpadli będąc pokonanym przez El Generico i Kevina Steena[125]. 23 marca Cole obronił PWG World Championship w walce z Drakem Youngerem, a także 16 czerwca w 60-minutowym Iron Man matchu z Samim Callihanem[126][127][128]. Dwa miesiące później podczas 10th Anniversary Show, Cole obronił tytuł w three-way Guerrilla Warfare matchu z Youngerem i Steenem[129]. 31 sierpnia uformował antagonistyczną grupę „The Mount Rushmore of Wrestling”, gdzie on, Steen i The Young Bucks zaatakowali zwycięzcę Battle of Los Angeles 2013 Kyle’a O’Reilly’ego, Candice LeRae, Joeya Ryana i sędziego Ricka Knoxa[130][131]. 19 października Cole pokonał O’Reilly’ego, broniąc tytułu, zaś 20 i 21 grudnia pokonał Chrisa Hero i Johnny’ego Gargano[132][133][134]. 31 stycznia 2014 stał się najdłużej panującym mistrzem w historii PWG, gdzie jego panowanie trwało już 426 dni. 28 marca obronił mistrzostwo w walce z żeńską wrestlerką Candice LeRae[135]. Panowanie Cole’a zakończyło się 23 maja 2014, kiedy to stracił tytuł na rzecz O’Reilly’ego w „Knockout or Submission Only” matchu[136].

11 grudnia 2015 Cole bez zapowiedzi powrócił do PWG, gdzie dołączył do Rodericka Stronga, Super Dragona i The Young Bucks formując Mount Rushmore 2.0[137]. 19 maja 2017 Cole zawalczył w ostatniej walce dla PWG i został pokonany przez Samiego Callihana[138].

New Japan Pro-Wrestling (2014–2017)

Z powodu współpracy ROH z New Japan Pro-Wrestling (NJPW), Cole zadebiutował w Japonii 10 sierpnia 2014 podczas gali w Tokorozawie i wraz z członkiem grupy Kingdom, Michaelem Bennettem, pokonał Captain New Japana i Jushina Thunder Ligera w tag team matchu[139].

Cole powrócił do NJPW 22 września 2016. Reprezentując grupę Bullet Club obronił swój ROH World Championship w walce z Willem Ospreayem podczas gali Destruction in Hiroshima[140]. Trzy dni później podczas gali Destruction in Kobe Cole i The Young Bucks zostali pokonani przez Davida Finlaya, Ricocheta i Satoshiego Kojimę w walce o zawieszone NEVER Openweight 6-Man Tag Team Championship[141]. Krótko po gali profil Cole’a ze strony NJPW został usunięty.

WWE

NXT (od 2017)

W lutym 2017 Jenkins wziął udział w tryoutach federacji WWE mających miejsce w WWE Performance Center na Florydzie[142]. Cole zadebiutował w rozwojowym brandzie NXT 19 sierpnia podczas gali NXT TakeOver: Brooklyn III, gdzie wspólnie z Bobbym Fishem i Kylem O’Reillym zaatakował nowego NXT Championa Drewa McIntyre'a[143]. We wrześniu Cole, Fish i O’Reilly zaczęli występować jako trio „The Undisputed Era” do którego później dołączył Roderick Strong[144][145]. 27 września podczas tygodniówki NXT wygrał swoją pierwszą telewizyjną walkę z Erikiem Youngiem reprezentującym grupę Sanity. Wskutek rywalizacji The Undisputed Ery, Sanity i The Authors of Pain, generalny menedżer brandu NXT William Regal ogłosił walkę wieczoru podczas gali NXT TakeOver: WarGames, którym był WarGames match; pojedynek wygrał Cole, Fish i O’Reilly.

Życie prywatne

Jenkins ma młodszego brata. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał dziesięć lat[2]. Za inspiratora uznaje Shawna Michaelsa[7]. W dzieciństwie brał udział w karate[2], lubi płetwonurkowanie[7]. Jest w związku z profesjonalną wrestlerką Britt Baker[146].

Styl walki

Cole aplikujący figure-four leglock na Rodericku Strongu.
Cole wykonujący Florida Key na Kevinie Steenie.
  • Finishery
  • Inne ruchy
    • Coleateral[2][4] (Scoop brainbuster)[7]
    • Diving crossbody[4][6]
    • Fireman's carry neckbreaker[158][159][160][161]
    • German suplex[2]
    • Wariacje kopnięć
      • Corona Kick (Running single leg drop)[7] – 2011–2012
      • Enzuigiri[6]
      • Gamengiri (Jumping high kick)
      • Superkick[2]
    • Wheelbarrow z podniesieniem i upuszczeniem w double knee backbreaker[2]
    • Superplex
  • Menedżerowie
  • Przydomki
    • „The One”[162]
    • „The Panama City Playboy”[2]
    • „The Industry Ruler”
    • „The Best Damn Pro Wrestler on the Planet”
  • Motywy muzyczne
    • „Faithless” ~ Injected[4]
    • „Break Anotha” ~ Blake Lewis[2]
    • „Get Off The Stoves” ~ The Stoves[2]
    • „Whatta Man” ~ Salt-n-Pepa[122]
    • „Something for You” ~ David Rolfe
    • „Shot'Em” ~ [Q]Brick (używany podczas członkostwa w grupie Bullet Club)[163]
    • „Adam Cole Bay-Bay” ~ Yonosuke Kitamura[164]
    • „Undisputed” ~ CFO$ (NXT; od 20 września 2017; używany podczas członkostwa w grupie The Undisputed Era)

Mistrzostwa i osiągnięcia

Cole jest rekordowo trzykrotnym posiadaczem ROH World Championship.
  • Combat Zone Wrestling
    • CZW World Junior Heavyweight Championship (1 raz)[4][22]
    • Best of the Best X (2011)[31]
  • Dreams Fighting Entertainment/World Wrestling League
    • DFE Openweight Championship/WWL Heavyweight Championship (1 raz)[165]
  • Eastern Wrestling Alliance
    • EWA Cruiserweight Championship (1 raz)[166]
  • Ground Breaking Wrestling
    • Battle of Gettysburg (2009)[167]
  • International Wrestling Cartel
    • IWC Super Indy Championship (1 raz)[168]
    • Super Indy 16 (2017)[168]
  • Maryland Championship Wrestling
    • MCW Rage Television Championship (2 razy)[45]
    • Shane Shamrock Memorial Cup (2012)[169]
  • New Horizon Pro Wrestling
    • NHPW Art of Fighting Championship (1 raz)[170]
  • Premiere Wrestling Xperience
    • PWX Heavyweight Championship (1 raz)[59]
  • Preston City Wrestling
    • PCW Cruiserweight Championship (1 raz)[171]
  • Pro Wrestling Guerrilla
    • PWG World Championship (1 raz)[123]
    • Battle of Los Angeles (2012)[122]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło go na 9. miejscu w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500 w 2014[172]
  • Pro Wrestling World-1
    • World-1 North American Championship (1 raz)[173]
    • Shinya Hashimoto Memorial Cup (2010)[174]
  • Real Championship Wrestling
    • RCW Cruiserweight Championship (1 raz)[166]
    • RCW Tag Team Championship (1 raz) – z Devonem Moore'em[166]
  • Ring of Honor
  • SoCal Uncensored
    • Walka roku (2012) z Kylem O’Reillym vs. Super Smash Bros. (Player Uno i Stupefied) i The Young Bucks z 21 lipca[177]
    • Walka roku (2016) z The Young Bucks (Mattem i Nickiem Jacksonem) vs. Matt Sydal, Ricochet i Will Ospreay z 3 września[178]
    • Wrestler roku (2013)[179]
  • WrestleCircus
    • Big Top Tag Team Championship (1 raz) – z Brittem Bakerem[180]
  • Wrestling Observer Newsletter
  • WXW C4
    • WXW C4 Hybrid Championship (1 raz)[46]

World Wrestling Entertainment

  • Mistrzostwo NXT North American
  • Mistrzostwo NXT
  • Wybrany najlepszym wrestlerem NXT 2019 roku

Przypisy

  1. 1 2 Beach brawl. [w:] The Morning Call [on-line]. July 25, 2008. [dostęp 2011-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 3, 2016)].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Official Bio. AdamColePro (official website). [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 25, 2012)].
  3. ↑ Jason Bristol: Ring of Honor wrestling promises high-energy action, great athletes. WHP-TV, April 4, 2013. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 30, 2013)].
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 Adam Cole. Combat Zone Wrestling. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  5. 1 2 Adam Cole. WWE. [dostęp 2017-09-30].
  6. 1 2 3 4 5 Adam Cole. Ring of Honor. [dostęp 2011-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 3, 2017)].
  7. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Adam Cole. Evolve. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 17, 2011)].
  8. ↑ 'No Pun Intended'; June 21st 2008; Vineland, NJ. Combat Zone Wrestling, June 21, 2008. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  9. ↑ 'Chri$ Ca$h Memorial Show'; September 13th 2008 (day); Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, September 13, 2008. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  10. ↑ 'Decision '08'; October 11th 2008; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, October 11, 2008. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  11. ↑ 'Night of Infamy 7: Greed'; November 8th 2008; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, November 8, 2008. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  12. ↑ 'Cage Of Death 10: Ultraviolent Anniversary'; December 13th 2008; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, December 13, 2008. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  13. ↑ 'X: Decade of Destruction – 10th Anniversary'; February 14th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, February 14, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  14. ↑ 'Total Havoc'; March 14th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, March 14, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  15. ↑ 'A Tangled Web 2'; August 8th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, August 8, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  16. ↑ 'Chris Cash Memorial Show/Down With The Sickness Forever'; September 12th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, September 12, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  17. ↑ 'Severed Ties'; October 10th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, October 10, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  18. ↑ 'Night of Infamy 8'; November 14th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, November 14, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  19. ↑ 'Cage of Death 11'; December 12th 2009; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, December 12, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  20. ↑ 'Walking on Pins and Needles'; March 13th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, March 13, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  21. ↑ 'Swinging For The Fences'; April 10th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, April 10, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  22. 1 2 CZW Junior Heavyweight Championship history. Combat Zone Wrestling. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  23. ↑ 'Fist Fight'; May 8th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, May 8, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  24. ↑ 'Lines In The Sand'; June 12th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, June 12, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 22, 2010)].
  25. ↑ 'Southern Violence'; August 7th 2010; Lumberton, NC. Combat Zone Wrestling, August 7, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 22, 2010)].
  26. ↑ 'Down With The Sickness 2010'; September 10th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, September 10, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  27. ↑ 'It's Always Bloody in Philadelphia'; October 9th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, October 9, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  28. ↑ 'Live In Germany'; November 6th 2010; Oberhausen, Germany. Combat Zone Wrestling, November 6, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 22, 2010)].
  29. ↑ 'Cage Of Death XII'; December 11th 2010; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, December 11, 2010. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  30. ↑ 'Twelve: Anniversary'; February 12th 2011; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, February 12, 2011. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 8, 2011)].
  31. 1 2 Dave data=April 10, 2011 Meltzer: SUN. UPDATE: GSP vs. Shields, Hall, Stratus movie premiere, Rima Fakih, Memphis Heat, PWG, CZW. Wrestling Observer Newsletter. [dostęp 2011-04-11].
  32. ↑ 'Best of the Best X'; April 9th 2011; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, April 9, 2011. [dostęp 2011-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  33. ↑ 'Proving Grounds'; May 14th 2011; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, May 14, 2011. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 21, 2013)].
  34. ↑ 'Prelude To Violence 2'; June 11th 2011; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, June 11, 2011. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  35. ↑ 'Betretet Die Combat Zone 2'; October 1st 2011; Oberhausen, Germany. Combat Zone Wrestling, October 1, 2011. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (maja 28, 2012)].
  36. ↑ Wired TV Taping; October 9th 2011; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, October 9, 2011. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (sierpnia 7, 2012)].
  37. ↑ 'Night Of Infamy 10: Ultimatum'. Combat Zone Wrestling, November 12, 2011. [dostęp 2011-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 30, 2012)].
  38. ↑ 'An Excellent Adventure'; January 14th 2012; Philadelphia, PA. Combat Zone Wrestling, January 14, 2012. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 29, 2012)].
  39. ↑ 'Best Of The Best 11'; April 14th 2012; Voorhees, NJ. Combat Zone Wrestling, April 14, 2012. [dostęp 2012-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 15, 2012)].
  40. ↑ 'Cinco De Mayo'; May 5th 2012; Bloomington, IN. Combat Zone Wrestling, May 5, 2012. [dostęp 2013-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (stycznia 22, 2013)].
  41. ↑ 'Prelude to Violence: Ohio is for Killers'; June 9th 2012; Hamilton, OH. Combat Zone Wrestling, June 9, 2012. [dostęp 2013-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 15, 2013)].
  42. ↑ 'Night Of Infamy 11'; Nov 10th 2012; Voorhees, NJ. Combat Zone Wrestling, November 10, 2012. [dostęp 2013-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 21, 2013)].
  43. ↑ 'Cage Of Death 14: Shattered Dreams'; Dec 8th 2012; Voorhees, NJ. Combat Zone Wrestling, December 8, 2012. [dostęp 2013-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 16, 2013)].
  44. ↑ Jason Namako: 4/13 CZW Best of the Best 12 iPPV Results: Voorhees, New Jersey. [w:] Wrestleview [on-line]. April 13, 2013. [dostęp 2013-04-13].
  45. 1 2 3 4 5 MCW Rage Television Championship history. Wrestling Titles. [dostęp 2010-11-28].
  46. 1 2 3 WXW C4 Hybrid Championship. WXW C4. [dostęp 2010-11-28].
  47. ↑ GBW Battle of Gettysburg Night 2. [dostęp 2010-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 15, 2012)].
  48. ↑ GBW 6 Years Redux. [dostęp 2010-11-30].
  49. ↑ EVOLVE 3 Results (Spoilers). Evolve, May 3, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 17, 2011)].
  50. ↑ Sean Radican: Radican's Evolve DVD Review Series: „Evolve 3: Rise or Fall” 5/1 – Castagnoli vs. Taylor, Fish vs. Hero. Pro Wrestling Torch, November 15, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 28, 2010)].
  51. ↑ Evolve 5 Results – Spoilers. Evolve, September 13, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 17, 2011)].
  52. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: „Open the Freedom Gate” – Doi & Yoshino vs. Shingo & Dragon Kid, Yamato-Richards. Pro Wrestling Torch, May 19, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 28, 2010)].
  53. ↑ Thomas Bobo: Dragon Gate USA 11/28 results. Wrestleview, November 29, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (September 27, 2012)].
  54. ↑ Show #9; „Enter The Dragon”; The Asylum Arena – Philadelphia, PA; July 24th, 2010. Dragon Gate USA, July 24, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 22, 2010)].
  55. ↑ Sean Radican: Radican's 9/10 DGUSA „Enter the Dragon 2010” PPV review – Insane 4 Way, Chikara-Kamikaze USA 8 Man Tag, Hulk-Mochizuki. Pro Wrestling Torch, September 6, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 28, 2010)].
  56. ↑ „Young Lions Cup VIII – Night 2”; 8.28.2010 @ Goodwill Fire Assoc. Hall (Reading, PA). Chikara, August 28, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 17, 2013)].
  57. ↑ Rick Cambo: Chikara Young Lions Cup day two report. Wrestling Observer/Figure Four Online. [dostęp 2010-11-28].
  58. ↑ Adam Martin: 4/30 ECWA Super 8 Tournament results in NJ. Wrestleview, May 1, 2011. [dostęp 2011-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (May 13, 2011)].
  59. 1 2 The Dojo Bros Discuss Taking Over PWX. Premiere Wrestling Xperience, December 3, 2012. [dostęp 2012-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (stycznia 11, 2013)].
  60. ↑ Brian Streleckis, Kriske, Steve: 3/1 ROH TV Taping #2 in Philadelphia: Danielson vs. Black, Jerry Lynn vs. Brodie Lee, Nigel squashes Sugarfoot. Pro Wrestling Torch, March 2, 2009. [dostęp 2010-11-28].
  61. ↑ Anthony J. Valvo: ROH HDNet Recap – 7/26/10. Wrestleview, July 30, 2010. [dostęp 2010-11-29].
  62. ↑ Jay & Mark Briscoe Re-sign With ROH. Ring of Honor, August 23, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  63. ↑ Adam Martin: Spoilers: 8/20 Ring of Honor HDNet TV tapings. Wrestleview, August 21, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (September 28, 2010)].
  64. ↑ Adam Martin: Spoilers: 10/2 ROH on HDNet TV taping results. Wrestleview, October 3, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 11, 2010)].
  65. ↑ Adam Martin: 10/15 ROH Results: Dayton, Ohio. Wrestleview, October 16, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 23, 2010)].
  66. ↑ Jon Dananay: ROH house show results 10–16 Chicago Ridge. Wrestling Observer/Figure Four Online. [dostęp 2010-11-28].
  67. ↑ Matt Bishop: Edwards wins 2010 'Survival of the Fittest' as ROH returns to Detroit area. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 13, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  68. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 12/18: Ongoing „virtual time” coverage of „Final Battle 2010” – Strong vs. Richards, Generico vs. Steen. Pro Wrestling Torch, December 18, 2010. [dostęp 2010-12-19].
  69. ↑ James Caldwell, Radican, Sean: ROH Internet PPV Report 4/1: Caldwell & Radican's „virtual-time” coverage of live ROH PPV from Atlanta. Pro Wrestling Torch, April 1, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  70. ↑ James Caldwell, Radican, Sean: ROH Internet PPV Report 4/2: Caldwell & Radican's complete „virtual-time” coverage of live ROH PPV from Atlanta. Pro Wrestling Torch, April 2, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  71. ↑ Adam Martin: 7/8 ROH Results: Richmond, Virginia. Wrestleview, July 9, 2011. [dostęp 2011-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 11, 2011)].
  72. ↑ Two More Competitors Re-Sign Deals!. Ring of Honor, July 25, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  73. ↑ Jason Namako: Spoilers: ROH Sinclair TV tapings in Chicago. Wrestleview, August 14, 2011. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (August 30, 2011)].
  74. ↑ Jason Namako: Spoilers: ROH on Sinclair tapings in Baltimore. Wrestleview, January 8, 2012. [dostęp 2012-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 18, 2012)].
  75. ↑ Sean Radican: Radican's ROH „10th Anniversary Show” iPPV report – live coverage of iPPV from Manhattan. Pro Wrestling Torch, March 4, 2012. [dostęp 2012-03-05].
  76. ↑ Dave Meltzer: ROH Best in the World iPPV coverage from New York. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. June 24, 2012. [dostęp 2012-06-24].
  77. ↑ James Caldwell: ROH TV spoiler – title change. Pro Wrestling Torch, June 30, 2012. [dostęp 2012-06-30].
  78. ↑ Chris Gee Schoon Tong: 9/15 ROH iPPV results Chicago: Steen defends ROH Title in main event, new ROH tag champs determined, Matt Hardy confronts TV champ. Pro Wrestling Torch, September 16, 2012. [dostęp 2012-09-16].
  79. ↑ Jason Namako: ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12. Wrestleview, October 13, 2012. [dostęp 2012-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 2, 2013)].
  80. ↑ Jason Namako: ROH Final Battle Results – 12/16/12. Wrestleview, December 16, 2012. [dostęp 2012-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 21, 2012)].
  81. ↑ Stuart Carapola: Complete ROH 11th Anniversary Show iPPV coverage: two title changes hands, SCUM doubles in size, and a ton of great wrestling as ROH presents their best overall event in years. Pro Wrestling Insider, March 2, 2013. [dostęp 2013-03-02].
  82. ↑ James Caldwell: ROH News: „Border Wars” iPPV results & news from Sat. night. Pro Wrestling Torch, May 5, 2013. [dostęp 2013-05-05].
  83. ↑ James Caldwell: ROH News: ROH announces recent TV champion has re-signed. Pro Wrestling Torch, May 30, 2013. [dostęp 2013-05-30].
  84. ↑ James Caldwell: ROH News: New ROH tag champions, Results from Night 1 of ROH Title tournament. Pro Wrestling Torch, July 28, 2013. [dostęp 2013-07-28].
  85. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/3 ROH in Toronto, Canada: New Tag Champions, Whitmer injured, Title Tourney results. Pro Wrestling Torch, August 4, 2013. [dostęp 2013-08-04].
  86. 1 2 3 Nolan Howell: ROH Death Before Dishonor XI: Cole crowned champ in show of technical miscues. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, September 20, 2013. [dostęp 2013-09-21].
  87. ↑ Mike Johnson: New ROH Champion crowned: complete ROH Death Before Dishonor XI coverage from Philadelphia, PA. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. September 20, 2013. [dostęp 2013-09-21].
  88. ↑ Mike Johnson: Adam Cole injury update, Young Bucks headed back to Ring of Honor and more news. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. November 6, 2011. [dostęp 2014-01-18].
  89. 1 2 Stuart Carapola: Complete coverage of ROH Final Battle 2014: Eddie Edwards' mystery partner ends with a shocking twist, a new champion is crowned, a familiar face returns, and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. December 14, 2013. [dostęp 2013-12-15].
  90. ↑ Mike Johnson: Complete Ring of Honor 12th Anniversary coverage. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. February 21, 2014. [dostęp 2014-02-22].
  91. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 3/8 ROH in Chicago: Young Bucks capture ROH Tag Titles, Cole vs. Hero for ROH Title, more. Pro Wrestling Torch, March 9, 2014. [dostęp 2014-03-09].
  92. ↑ Show results – 4/4 ROH Supercard of Honor: ROH World champ determined in Ladder War, new TV champion, more. Pro Wrestling Torch, April 4, 2014. [dostęp 2014-04-05].
  93. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH vs. New Japan iPPV report 5/10: Complete „virtual-time” coverage of iPPV from Toronto – ROH Title match, IWGP Jr. Tag Titles, Styles, Tanahashi, Okada, top NJPW stars. Pro Wrestling Torch, May 10, 2014. [dostęp 2014-05-10].
  94. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH iPPV results 5/17: Complete „virtual-time” coverage of War of the Worlds – ROH Title & IWGP Title main events, new ROH tag champs, Steen vs. Nakamura, more. Pro Wrestling Torch, May 17, 2014. [dostęp 2014-05-17].
  95. ↑ Adam Martin: 6/6 ROH Results: Carbondale, Illinois (Adam Cole vs. ACH). Wrestleview, June 7, 2014. [dostęp 2014-06-08].
  96. ↑ Show Results – 6/7 ROH in Collinsville, Ill.: Cole defends ROH Title, Tag Title main event, final show pre-BITW PPV. Pro Wrestling Torch, June 8, 2014. [dostęp 2014-06-08].
  97. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH „Best in the World” PPV results 6/22: Ongoing „virtual-time” coverage of live cable PPV debut. Pro Wrestling Torch, June 22, 2014. [dostęp 2014-06-23].
  98. 1 2 Chris Gee Schoon Tong: Show results – 11/8 ROH Survival of the Fittest Night 2: Adam Cole wins two-night tournament, Briscoes vs. Daniels & Kaz, more. Pro Wrestling Torch, November 9, 2014. [dostęp 2014-11-09].
  99. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH Final Battle 2014 PPV results 12/7: Complete „virtual-time” coverage of live PPV from New York City. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 7, 2014. [dostęp 2014-12-13].
  100. ↑ James Caldwell: News: Adam Cole announces injury, will require surgery. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 12, 2014. [dostęp 2014-12-13].
  101. ↑ Mike Johnson: Complete ROH-New Japan War of the Worlds coverage from Philadelphia. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. May 12, 2015. [dostęp 2015-05-12].
  102. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH ASE PPV report 9/18: Complete „virtual-time” coverage of All-Star Extravaganza – Jay Lethal defends two titles, ANX, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 18, 2015. [dostęp 2015-09-19].
  103. ↑ James Caldwell: 5/8 ROH Global Wars PPV Results – Caldwell's Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 8, 2016. [dostęp 2016-05-08].
  104. ↑ The results are in from the history-making Death Before Dishonor. [w:] Ring of Honor [on-line]. August 20, 2016. [dostęp 2016-08-20].
  105. 1 2 3 James Caldwell: 8/19 ROH Death Before Dishonor PPV Results – Caldwell's Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. August 19, 2016. [dostęp 2016-08-19].
  106. ↑ Wade Keller: Keller's ROH Final Battle 2016 PPV report 12/2: Cole vs. O’Reilly, Cody Rhodes vs. Lethal, Cabana vs. Dalton, Briscoes vs. Young Bucks. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 2, 2016. [dostęp 2016-12-02].
  107. 1 2 Bryan Rose, Joseph Currier: NJPW Wrestle Kingdom 11 live results: Kazuchika Okada vs. Kenny Omega. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 3, 2017. [dostęp 2017-01-04].
  108. ↑ Dave Meltzer, Joseph Currier: ROH 15th Anniversary live results: Adam Cole vs. Christopher Daniels. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. March 10, 2017. [dostęp 2017-03-11].
  109. ↑ Honor Rising 2017 Night 1 Results. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2017-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 29, 2017)].
  110. ↑ Brett Evan: Complete Ring of Honor TV spoilers from Las Vegas. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. March 12, 2017. [dostęp 2017-03-13].
  111. ↑ Marty Scurll defends his TV Title against Adam Cole at Supercard of Honor. [w:] Ring of Honor [on-line]. March 21, 2017. [dostęp 2017-05-01].
  112. ↑ Mike Johnson: Former ROH champion is now free agent. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. May 1, 2017. [dostęp 2017-05-01].
  113. ↑ Dave Meltzer: ROH War of the Worlds PPV live results: Daniels vs. Cody vs. Lethal. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. May 12, 2017. [dostęp 2017-05-12].
  114. ↑ Richard Kelly: ROH TV taping results: Adam Cole closes the show with a speech. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. May 15, 2017. [dostęp 2017-05-15].
  115. ↑ First talent announced for PWG's „Steen Wolf,” including debuting tag team. Pro Wrestling Torch, September 6, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  116. ↑ Steen Wolf. Pro Wrestling Guerrilla, October 22, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  117. ↑ Fear. Pro Wrestling Guerrilla, December 10, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  118. ↑ Joey Ryan: 4/21 PWG results Reseda, Calif.: Super Smash Bros. win DDT4 tag tournament, Steen defends PWG Title in Open Challenge. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 22, 2012. [dostęp 2012-07-31].
  119. ↑ Matty Pirrello, Massingham, Matt: 7/21 PWG results Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, three-team Tag Title ladder match, Elgin vs. Callihan, Edwards, Strong, Joey Ryan. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. July 22, 2012. [dostęp 2012-07-31].
  120. ↑ Adam Cole on PWG Battle of Los Angeles 2012. [w:] AdamColePro [on-line]. YouTube, July 27, 2012. [dostęp 2012-09-02].
  121. ↑ Matt Massingham: 9/1 PWG results Reseda, Calif.: BOLA First Round features Steen, Richards vs. Elgin MOTYC re-match, Gut Check'er. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 2, 2012. [dostęp 2012-09-02].
  122. 1 2 3 4 5 6 Matt Massingham: 9/2 PWG results Reseda, Calif.: Complete results from BOLA Night 2 with finals of tourney. Pro Wrestling Torch, September 2, 2012. [dostęp 2012-09-02].
  123. 1 2 Nick: Show Results – 12/1 PWG in Reseda, Calif.: New PWG champ crowned, Joey Ryan's farewell match, Strong & Edwards. Pro Wrestling Torch, December 2, 2012. [dostęp 2012-12-02].
  124. ↑ Jason Namako: 12/1 PWG Results: Reseda, California. Wrestleview, December 2, 2012. [dostęp 2012-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 4, 2012)].
  125. ↑ Matt Massingham: Show Results – 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more. Pro Wrestling Torch, January 13, 2013. [dostęp 2013-01-13].
  126. ↑ Matt Massingham: Show results – 3/23 PWG All-Star Weekend Night 2: PWG Title & Tag Titles defended, Generico referenced, Lethal, Barreta, London, Gargano, more stars. Pro Wrestling Torch, March 24, 2013. [dostęp 2013-03-24].
  127. ↑ Matt Massingham: Show Results – 6/15 PWG in Reseda, Calif.: Complete live results from Sami Callihan's farewell in 60-minute Iron Man match, Steen, Richards, Young Bucks, Joey Ryan, more. Pro Wrestling Torch, June 16, 2013. [dostęp 2013-06-16].
  128. ↑ Is Your Body Ready?. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2013-06-17].
  129. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/9 PWG „Ten” in Reseda, Calif.: Young Bucks defend PWG Tag Titles, Cole defends PWG Title, top champions from TNA, independents, more. Pro Wrestling Torch, August 10, 2013. [dostęp 2013-08-10].
  130. ↑ John C.: 2013 Pro Wrestling Guerrilla Battle of Los Angeles winner is...... Pro Wrestling Insider, September 1, 2013. [dostęp 2013-09-01].
  131. ↑ PWG – 2013 BOLA – The Mount Rushmore of Wrestling. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. YouTube, September 1, 2013. [dostęp 2013-09-03].
  132. ↑ Matt Massingham: Show results – 10/19 PWG in Reseda, Calif.: Cole defends PWG Title, next challenger set, Steen, Bucks, more. Pro Wrestling Torch, October 20, 2013. [dostęp 2013-10-20].
  133. ↑ Steven Ronquillo: Complete Pro Wrestling Guerrilla All Star Weekend X results from Reseda, CA. Pro Wrestling Insider, December 21, 2013. [dostęp 2013-12-21].
  134. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 12/20 & 12/21 PWG All-Star Weekend: Cole defends PWG Title twice, American Wolves's farewell, Chris Hero, Young Bucks & Steen, more. Pro Wrestling Torch, December 22, 2013. [dostęp 2013-12-22].
  135. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 3/28 PWG in Reseda, Calif.: Mystery line-up produces all titles defended, Hero vs. Ciampa, Strong, Gargano, more. Pro Wrestling Torch, March 29, 2014. [dostęp 2014-03-29].
  136. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 5/23 PWG in Reseda, Calif.: Adam Cole loses PWG Title to end lengthy title reign (w/Mike Roe's tweets). Pro Wrestling Torch, May 24, 2014. [dostęp 2014-05-24].
  137. ↑ Mike Johnson: ROH-Pro Wrestling Guerrilla update. Pro Wrestling Insider, December 12, 2015. [dostęp 2015-12-12].
  138. ↑ Sean Radican: Radican's 5/19 PWG “Head Like A Cole” report – Adam Cole’s final PWG match vs. Sami Callihan, Elgin-Strickland, Sabre-Trent. Pro Wrestling Torch, August 10, 2017. [dostęp 2017-08-10].
  139. ↑ James Caldwell: Caldwell's New Japan G1 Climax finals results 8/10: Complete „virtual-time” coverage of Okada vs. Nakamura tournament finals, Styles vs. Tanahashi, Jeff Jarrett, ROH tag champs, more. Pro Wrestling Torch, August 10, 2014. [dostęp 2014-08-10].
  140. ↑ Destruction in Hiroshima. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2016-09-22]. (jap.).
  141. ↑ Destruction in Kobe. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2016-09-25]. (jap.).
  142. ↑ Adam Martin: Update on recent WWE tryout, big names headed to NXT. [w:] Wrestleview [on-line]. February 17, 2013. [dostęp 2013-03-02].
  143. ↑ Justin James: NXT TakeOver report 8/19: Ongoing coverage of event headlined with McIntyre vs. Roode live from Brooklyn. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. August 19, 2017. [dostęp 2017-08-19].
  144. ↑ Mike Johnson: WWE NXT trio gets stable name. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. September 13, 2017. [dostęp 2017-09-13].
  145. ↑ JJ Williams: NXT TV taping spoilers: The Undisputed Era continues. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. September 14, 2017. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 15, 2017)].
  146. ↑ Adam Cole to be featured on “Anthony Bourdain: Parts Unknown”. WWE, October 16, 2017. [dostęp 2017-10-27].
  147. 1 2 From Small Beginnings...Comes Great Things. Combat Zone Wrestling. [dostęp 2011-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (June 16, 2012)]. Cytat: Veritas was dropped with Cole's NEW Reverse DDT finisher.
  148. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 9/29/12. Wrestleview, October 4, 2012. [dostęp 2013-01-03].
  149. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 3/17/12. Wrestleview, March 19, 2012. [dostęp 2013-05-30]. Cytat: Cole then hooks Silvio and hits the Florida Key (Cross-Armed German Suplex) for the victory.
  150. ↑ Stuart Carapola: Adam Cole – Panama's Finest DVD Review: Cole discusses his career thus far in a 75 minute shoot interview, plus an assortment of Future Shock matches, the 10th Anniversary main event, Hybrid Rules, and more. Pro Wrestling Insider, March 20, 2013. [dostęp 2013-05-30].
  151. ↑ ROH house show report 5-18 Richmond (updated). [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. [dostęp 2013-09-17]. Cytat: Adam Cole def. Adam Page in 09:57 with the Florida Key (X-Plex)
  152. ↑ Richard Trinfo: Ring of Honor television report: title tournament semifinals featuring Steen versus Elgin and Cole versus Ciampa. Pro Wrestling Insider, September 28, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole with a neck breaker from a suplex position.
  153. ↑ Stuart Carapola: Complete ROH Glory By Honor XI coverage. Pro Wrestling Insider, October 13, 2012. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole counters to a vertical suplex into a neckbreaker.
  154. ↑ Sean Radican: Radican's PWG DVD Review Series: „Battle of Los Angeles 2012: Night 2” (9/2/12) – BOLA Finals, rise of Adam Cole as a heel, Generico-Steen feud continues. Pro Wrestling Torch, January 12, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole hit a low blow and suplex into a neck breaker over his knee for a nearfall.
  155. ↑ Adam Cole def. Eric Young. WWE. [dostęp 2017-10-05].
  156. ↑ Brian Campbell: ROH Report – The Career of Adam Cole. Fight Network, December 28, 2013. [dostęp 2014-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 2, 2015)].
  157. ↑ Nolan Howell: ROH Death Before Dishonor XI: Cole crowned champ in show of technical miscues. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, September 20, 2013. [dostęp 2014-05-03].
  158. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 7/20/13 (Briscoe/Hardy – World Title). Wrestleview, July 20, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole lifts up Strong, fireman's carry neckbreaker for a nearfall.
  159. ↑ Jason Namako: Jason Namako recaps PWG Is your Body Ready?. Wrestleview, August 8, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Fireman's Carry Neckbreaker by Cole for 2.
  160. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 9/28/13 (World Title Tournament Semi-Finals). Wrestleview, September 28, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole catches him and hits the Fireman's Carry Neckbreaker for a nearfall.
  161. ↑ Jason Namako: Jason Namako recaps ROH Reclamation: Night 2. Wrestleview, September 3, 2013. [dostęp 2013-10-13]. Cytat: Cole with an enziguri, then a fireman's carry neckbreaker for a close nearfall.
  162. ↑ ROH on Sinclair Results – 3/8/14 (Cole vs. Hero – ROH Title). Wrestleview, March 10, 2014. [dostęp 2014-05-17].
  163. ↑ [Q]Brick: „Shot'Em” Bullet Club 2nd Theme. SoundCloud, May 22, 2014. [dostęp 2014-11-10].
  164. ↑ 【3月1日（水）発売！】エルガン、オスプレイ、Sanada、高橋ヒロムの曲も収録!! 入場テーマ曲集「NJPWグレイテストミュージック V」が登場!!. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. January 30, 2017. [dostęp 2017-01-30]. (jap.).
  165. ↑ WWL Heavyweight Title. Wrestling-Titles.com). [dostęp 2012-12-30].
  166. 1 2 3 Official Titles. AdamColePro (official website). [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 1, 2012)].
  167. ↑ November 21, 2009 – GBW: Battle of Gettysburg – Night 1. [w:] Ground Breaking Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 15, 2012)].
  168. 1 2 IWC Super Indy 16. [w:] Cagematch [on-line]. [dostęp 2017-06-11].
  169. ↑ MCW Shane Shamrock Memorial Cup 12. [w:] Maryland Championship Wrestling [on-line]. [dostęp 2012-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 5, 2016)].
  170. ↑ NHPW – New Horizons Pro Wrestling – Perth Australia – Wrestlers. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)].
  171. ↑ Martin Bean: PCW Cruiserweight Championship History. [w:] Preston City Wrestling [on-line]. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)].
  172. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2014. The Internet Wrestling Database. [dostęp 2014-09-26].
  173. ↑ World-1 North American Championship history.
  174. ↑ Dave Meltzer: Mon. update: TNA & WWE taping news, Foley TV, Helms rips on Michaels, TV tomorrow, Tiffany on indie. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. December 6, 2010. [dostęp 2010-12-07].
  175. ↑ Ring of Honor Championships. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2013-09-17].
  176. ↑ ROH World Tag Team Championship #1 Contendership Lottery Tournament.
  177. ↑ 2012 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. March 4, 2013. [dostęp 2015-08-07].
  178. ↑ Dave Meltzer: Daily Update: Omega's decision, HHH conference call, Tito vs. Chael. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 26, 2017. [dostęp 2017-01-26].
  179. ↑ 2013 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. May 30, 2014. [dostęp 2015-08-07].
  180. ↑ 08/05/2017 – Show Results: The Cody Rhodes Summer Circus Show. [w:] WrestleCircus [on-line]. [dostęp 2017-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 11, 2017)].
  181. ↑ Dave Meltzer: September 12, 2016 Wrestling Observer Newsletter: CM Punk Making UFC Debut, PWG Battle Of Los Angeles Review, More. Wrestling Observer Newsletter, September 7, 2016. [dostęp 2016-09-07].
  182. ↑ Dave Meltzer. Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 1–40, January 26, 2011. Campbell, CA. ISSN 1083-9593.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.