Gulak w listopadzie 2014 | |
Imię i nazwisko |
Drew Gulak |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1987[1] |
Współmałżonek |
Liz Dietz (od 2017) |
Kariera profesjonalnego wrestlera | |
Pseudonimy ringowe |
|
Wzrost |
1,83 m[4] |
Masa ciała |
88 kg[2] |
Zapowiadany z | |
Trenerzy |
Chris Hero |
Debiut |
16 kwietnia 2005[1] |
Strona internetowa |
Drew Gulak (ur. 28 kwietnia 1987 w Hrabstwie Montgomery)[5][6] – amerykański profesjonalny wrestler, najbardziej znany jest ze swojej pracy w WWE, gdzie był jednorazowym mistrzem WWE Cruiserweight i ośmiokrotnym mistrzem WWE 24/7[2][7].
Gulak pracował w przeszłości w takich federacjach jak Chikara, Dragon Gate USA, Pro Wrestling Guerrilla, Westside Xtreme Wrestling i Combat Zone Wrestling (CZW), w którym zdobył CZW World Heavyweight Championship, dwa razy CZW World Tag Team Championship i jeden raz CZW Wired TV Championship. Ponadto jest zwycięzcą Chris Cash Memorial Battle Royal 2005[1][1][3].
Kariera profesjonalnego wrestlera
Combat Zone Wrestling (2005–2016)
Po rozpoczęciu treningów w 2004 w CZW Wrestling Academy i Chikara Wrestle Factory, Drew Gulak zadebiutował w Maven Bentley Saaciation, które współpracowało z CZW; po raz pierwszy wystąpił podczas gali w Filadelfii z 16 kwietnia 2005. Sześć miesięcy później zadebiutował w Combat Zone Wrestling podczas gali Down With The Sickness 4-Ever i wygrał 20-osobowy battle royal na cześć zmarłego Chrisa Casha[8]. Gulak został połączony w drużynę z Andym Sumnerem, gdzie do 2009 dwukrotnie zdobyli CZW World Tag Team Championship[9]. Na początku 2010 Gulak zdobył CZW Wired TV Championship pokonując Tylera Veritasa podczas nagrań gali Swinging for the Fences[10]. Był w posiadaniu tytułu przez 429 dni i pokonywał między innymi Nicka Gage'a, Zacka Sabre’a Juniora i Richa Swanna, lecz w czerwcu 2011 stracił tytuł na rzecz AR Foxa[11]. Podczas swojego panowania Gulak zaczął charakteryzować się jako aktywista i polityk, gdzie jego postać docelowo narzekała na brutalność przedstawianą przez federację CZW, głównie kierując zarzuty do ulubieńca publiczności Nicka Gage'a[12].
Po utracie Wired TV Championship na rzecz AR Foxa, Gulak był wyśmiewany przez Danny’ego Havoca, który był w posiadaniu Ultraviolent Underground Championship. W celu zwiększenia rosteru federacji zaprezentowano scenariusz, w którym Gulak rzekomo podróżował do Europy w celu znalezienia nowych wrestlerów mających mieć szansę w CZW. Podczas gali Proving Grounds z maja 2012, Gulak przegrał z Havocem w No Robe, Barbed Wire matchu. Miesiąc później rozpoczął kolejną kampanię polityczną wraz z Kimber Lee o nazwie Campaign For A Better Combat Zone na rzecz polepszenia praw żeńskich zawodniczek w profesjonalnym wrestlingu. 10 sierpnia 2013 podczas gali Tangled Web 6 pokonał Masadę i zdobył CZW World Heavyweight Championship pierwszy raz w karierze[13]. Tytuł utracił na rzecz Biffa Busicka[14].
Federacje niezależne (2004–2016)
Oprócz występów dla CZW, Gulak występował w wielu federacjach niezależnych na całym świecie, między innymi dla Beyond Wrestling, Dragon Gate USA, Evolve i Inter Species Wrestling. W 2013 wygrał turniej Style Battle federacji Evolve i wziął udział w kolejnym organizowanym podczas gal Evolve 31, Evolve 32 i Evolve 33, lecz nie ponowił sukcesu. 1 marca 2015 pokonał Tommaso Ciampę na gali federacji Beyond Wrestling. Pojawił się również na gali Wrestling Is Respect w New Jersey, lecz przegrał z Green Antem.
W sierpniu 2014 zadebiutował w Pro Wrestling Guerrilla biorąc udział w corocznym turnieju Battle of Los Angeles. Powrócił do federacji w lutym 2015 i przegrał z Chrisem Hero.
We wrześniu 2014 powrócił do federacji Chikara i wziął udział w turnieju King of Trios, gdzie wraz z Chuckiem Taylorem, Orange Cassidym i The Swamp Monsterem przegrali z The Submission Squad (Evanem Gelistico, Garym Jayem, Pierre’em Abernathym i Daveyem Vegą). Dwa lata później wziął udział ponownie w tym samym turnieju wraz z #CWC (z Cedrikiem Alexandrem i Johnnym Gargano). Zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez The Warriors Three (Olega the Usurpera, Princess KimberLee i ThunderFroga)[15].
WWE
Dywizja cruiserweight (2016–2019)
7 maja 2016 podczas gali Evolve 61 Gulak pokonał Tracy’ego Williamsa i zakwalifikował się do turnieju Cruiserweight Classic organizowanego przez WWE. 23 czerwca pokonał w pierwszej rundzie Harva Sihrę[16]. 14 lipca został wyeliminowany przegrywając z Zackiem Sabrem Juniorem[17]. Gulak wystąpił podczas odcinka tygodniówki NXT z 14 września i przegrał z Hideo Itamim.
26 września podczas odcinka Raw zadebiutował w brandzie Raw w dywizji cruiserweight jako heel, gdzie wraz z Lincem Dorado przegrał z Cedrikiem Alexandrem i Richem Swannem. Podczas pre-show gali Hell in a Cell on, Tony Nese i Ariya Daivari przegrali z Alexandrem, Dorado i Sin Carą. Miesiąc później podczas pre-show gali Survivor Series Gulak, Tony Nese i Ariya Daivari przegrali z TJ Perkinsem, Richem Swannem i Noamem Darem. W grudniu oficjalnie podpisał kontrakt z WWE. 2 stycznia 2017 podczas odcinka Raw po raz pierwszy wygrał walkę z Cedrikiem Alexandrem[18].
28 marca podczas odcinka tygodniówki 205 Live skonfrontował się z Mustafą Ali, którego chciał przekonać, aby zaprzestał używania ruchów w wysokości, rozpoczynając kampanię o „lepsze 205 Live”; było to nawiązanie do podobnej kampanii dotyczącej przemocy w Combat Zone Wrestling. 2 maja pokonał Aliego w walce, po czym zaczął wychodzić do ringu z tabliczką „no-fly zone” (pol. strefa uziemiona), zaś sam zaprzestał wykonywać szybkich i widowiskowych ruchów. Rywalizacja z Alim zakończyła się 18 lipca, kiedy to przegrał z nim w two-out-of-three falls matchu. Latem tego roku zaczął występować w segmentach ringowych, gdzie próbował przedstawiać fanom swoje prezentacje w PowerPoincie na temat „lepszego 205 Live”. Tym samym rozpoczął rywalizację z Akirą Tozawą, którego zaatakował przed walką 10 października 2017 podczas tygodniówki 205 Live. Dwa tygodnie później Towaza zrewanżował się Gulakowi pokonując go w singlowej walce[19]. W listopadzie 2017 sprzymierzył się z posiadaczem WWE Cruiserweight Championship Enzo Amore i jego załogą „Zo Train”. 21 listopada przegrał ponownie z Tozawą w walce typu Street Fight. 4 grudnia 2017 podczas odcinka tygodniówki Raw wygrał fatal 4-way match o miano przeciwnika Richa Swanna na przyszłotygodniowy epizod Raw.
Styl walki
- Finishery
- Inne ruchy
- Ankle lock[1]
- Bataclan (Turnbuckle suplex)[1]
- Diving clothesline[1]
- Gulak Attack (Corner clothesline i running clothesline w tył głowy przeciwnika)[1]
- O’Connor Roll[1]
- [Running corner slingshot splash[1]
- Scoop slam w liny ringu[1]
- Single leg Boston crab, czasem z dodaniem heel kicków[1]
- Southern Lights Suplex (Inverted Northern Lights suplex)[1]
- Tree of woe, czasem z dodaniem running corner dropkicku[1]
- Przydomki
- Menedżerowie
- Rodney Rush[1]
- Dewey Donovan[1]
- Kimber Lee[1]
- Motywy muzyczne
- „Bro Hymn” ~ Pennywise[1]
- „Stranglehold” ~ Ted Nugent[1]
- „Beast” ~ Nico Vega[1]
- „Rainbow in the Dark” ~ Ronnie James Dio[1]
- „Tell It to My Heart” ~ Taylor Dayne
- „Classic” ~ Kenny Wootton i Harley Wootton[22]
- „Totally Drew” ~ CFO$[23] (WWE; 26 września 2016 – 19 września 2017)
- „For The Better” ~ CFO$ (WWE; od 19 września 2017)
Mistrzostwa i osiągnięcia
- Beyond Wrestling
- Tournament For Tomorrow 3:16 (2014) – z Biffem Busickem[24]
- Championship Wrestling from Hollywood
- CWFH Heritage Tag Team Championship (1 raz) – z Timothym Thatcherem[25]
- Combat Zone Wrestling
- CZW World Heavyweight Championship (1 raz)[11][13]
- CZW World Tag Team Championship (2 razy) – z Andym Sumnerem[11]
- CZW Wired TV Championship (1 raz)[11]
- Chris Cash Memorial Battle Royal (2005)
- Piąty zwycięzca CZW Triple Crown Championship
- DDT Pro-Wrestling
- Ironman Heavymetalweight Championship (1 raz)[26]
- Evolve
- New York Wrestling Connection
- Master of the Mat (2014)[29]
- United Wrestling Network
- UWN Tag Team Championship (1 raz) – z Timothym Thatcherem[30]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Drew Gulaks's profile at Cagematch.net. [w:] Cagematch.com [on-line]. [dostęp 2013-03-01].
- 1 2 3 Drew Gulak. WWE. [dostęp 2016-09-26].
- 1 2 Drew Gulak. Online World of Wrestling. [dostęp 2017-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)].
- 1 2 Drew Gulak. [w:] Chikara [on-line]. [dostęp 2015-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
- ↑ Wrestlingdata.com – The World’s Largest Wrestling Database [online], wrestlingdata.com [dostęp 2017-12-11] (niem.).
- ↑ Drew Gulak. Gerweck.net. [dostęp 2016-12-22].
- ↑ Background on Evolve stars competing on Raw TV. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-27].
- ↑ 'Chri$ Ca$h Memorial Show – Down With The Sickness 4 Ever'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 22, 2013)].
- ↑ 'Fist Fight'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
- ↑ 'Swinging for the Fences'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
- 1 2 3 4 CZW Title History. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
- ↑ CZW Archives. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 6, 2013)].
- 1 2 Jason Namako: 8/10 CZW Tangled Web 6 iPPV Results: Voorhees, New Jersey. [w:] WrestleView [on-line]. 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12].
- ↑ CZW Proving Grounds 2014 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-12-11] (ang.).
- ↑ Adam Cardoza: WWE cruiserweights, JWP, Sendai Girls, Joey Styles, Attitude era divas, Shimmer & more: detailed live report: 9/2 Chikara King of Trios night one. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2016-09-03. [dostęp 2016-09-03].
- ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round one spoilers: Sabre Jr., Swann, Gargano, Ibushi, more!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-06-23. [dostęp 2016-06-24].
- ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round two spoilers. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-07-14. [dostęp 2016-07-14].
- ↑ WWE updates. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. [dostęp 2016-12-08].
- ↑ WWE 205 Live results (Oct. 10, 2017). [w:] Cageside Seats [on-line]. [dostęp 2017-11-29].
- 1 2 World Triangle League results. [w:] Westside Xtreme Wrestling [on-line]. 2013-10-06. [dostęp 2013-10-07]. (niem.).
- ↑ Who will challenge Enzo Amore?. WWE. [dostęp 2017-12-07].
- ↑ Chikara Themes, Vol. 5. [w:] Chikara [on-line]. iTunes, 2016-09-19. [dostęp 2016-09-20].
- ↑ WWE: Totally Drew (Drew Gulak) – Single. [w:] WWE Music Group [on-line]. iTunes, 2016-10-07. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ Tournament For Tomorrow 3:16 « Tournaments Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-12-11] (ang.).
- ↑ CWFH Heritage Tag Team Championship.
- ↑ Ironman Heavymetalweight Title. Wrestling-Titles.com. [dostęp 2016-08-12].
- ↑ James Caldwell: 4/2 Evolve 59 iPPV Results – Ricochet vs. Ospreay main event, big title change & angle, USA vs. Europe, Kōta Ibushi, more leading into WWN Supershow. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 2, 2016. [dostęp 2016-04-02].
- ↑ James Caldwell: Show results – Evolve 24 in Brooklyn, N.Y.: Gargano defends DGUSA Title, Evolve's End main event, Baretta wrestles twice, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 22, 2013. [dostęp 2013-09-23].
- ↑ NYWC Psycho Cirus XII « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.de [dostęp 2017-12-11] (ang.).
- ↑ UWN Tag Team Title [online], wrestling-titles.com [dostęp 2017-12-11] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil Drewa Gulaka na WWE.com
- Profile Drewa Gulaka w serwisach Cagematch.net, Wrestlingdata.com i Internet Wrestling Database.