NXT (2012–2016)

W sierpniu 2012 Pestock podpisał kontrakt z federacją wrestlingu WWE. Został przypisany do rozwojowego brandu NXT^[17] i przyjął pseudonim ringowy Baron Corbin. W ringu zadebiutował 18 października 2012, przegrywając walkę z Dantem Dashem podczas house showu NXT^[18]. W programie telewizyjnym NXT po raz pierwszy pojawił się 8 maja 2013, przegrał wówczas walkę z Damienem Sandowem^[19]. 29 maja Corbin wziął udział Battle Royalu wyłaniającym pretendenta do NXT Championship; został wyeliminowany przez Masona Ryana^[20]. Przez następny rok występował jako jobber; jego ostatnią walką przed re-debiutem był przegrany Battle Royal podczas NXT z 8 maja 2014^[21].

Corbin w marcu 2015 podczas „weekendu WrestleManii 31”.

Po dłuższej nieobecności Corbin powrócił z odmienionym wizerunkiem na gali NXT TakeOver: Fatal 4-Way i pokonał CJ'a Parkera^[22]. Wygrał też walkę rewanżową podczas następnego odcinka NXT^[23]. Przez resztę roku Corbin pokonywał rywali w szybkich pojedynkach (tzw. squashach)^[24]. Rozpoczął krótką rywalizację z Bullem Dempseyem; zawodnicy zaczęli konkurować o to, który z nich szybciej kończy swoje walki^[25]. Na gali NXT TakeOver: R Evolution doszło do konfrontacji twarzą w twarz między rywalami^[26]. 14 stycznia 2015 zawodnicy w końcu zmierzyli się ze sobą w starciu singlowym; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin^[27]. Wkrótce Corbin wziął udział w turnieju o miano pretendenckie do NXT Championship. Został wyeliminowany po przegranym półfinale przeciwko Adrianowi Neville’owi^[28]. Na gali NXT TakeOver: Rival Corbin pokonał Dempseya w kończącym rywalizację No Disqualification matchu^[29]. Podczas WrestleMania Axxess tuż przez WrestleManią 31 wziął udział w turnieju kwalifikującym do André the Giant Memorial Battle Royalu, lecz odpadł już w pierwszej rundzie po przegranej z Finnem Bálorem^[30].

6 maja Rhyno wyzwał Corbina do walki na gali NXT TakeOver: Unstoppable^[31]. W następnym tygodniu Corbin pokonał Solomona Crowe’a i wedle scenariusza zaczął powoli przechodzić heel turn, zmieniając wizerunek na zarozumiałego i samolubnego wrestlera. Po walce doszło do konfrontacji i bójki między Corbinem a Rhyno^[32]. Na TakeOver: Unstoppable Corbin pokonał Rhyno^[33], po czym rozpoczął rywalizację z Samoa Joem. 12 sierpnia na NXT Joe wyzwał Corbina do walki, co doprowadziło do krótkiej bójki między wrestlerami^[34]. Następnego tygodnia Corbin zaatakował Joego po jego walce, czego skutkiem było ogłoszenie walki między rywalami na NXT TakeOver: Brooklyn^[35]. Pojedynek na gali wygrał Joe – Corbin stracił przytomność po tym, jak przeciwnik założył na nim dźwignię Coquina Clutch^[36].

Wkrótce Corbin połączył siły z byłym rywalem Rhino i wraz z nim wziął udział w drużynowym turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic. 2 września, na odcinku NXT, duo pokonało The Ascension^[37], awansując do drugiej rundy turnieju, w której pokonali Johnny'ego Gargano i Tommaso Ciampę^[38]. Na gali NXT TakeOverː Respect Corbin i Rhyno pokonali Chada Gable i Jasona Jordana dostając się do walki finałowej turnieju, w której ostatecznie polegli Finnowi Bálorowi i Samoa Joemu^[39]. Po gali odbył się Battle Royal o miano pretendenta do NXT Championship; Apollo Crews wygrał walkę, eliminując Corbina jako ostatniego^[40]. Corbin zaatakował Crewsa podczas jego walki o tytuł, pozbywając go szansy na zdobycie NXT Championship^[41]. Doprowadziło to do walki między rywalami na gali NXT TakeOver: London, z której zwycięsko wyszedł Corbin^[42].

27 stycznia 2016 Corbin wziął udział w Triple Threat matchu przeciwko Samiemu Zaynowi i Samoa Joemu o prawo do walki o NXT Championship; walka zakończyła się bez rezultatu, gdy Corbin poddał się po założeniu na nim dźwigni przez obydwu Zayna i Joego^[43]. Generalny Menedżer NXT William Regal pozbawił Corbina kolejnej szansy zdobycia miana pretendenckiego. W ramach zemsty Corbin zaatakował debiutującego Austina Ariesa^[44]. Na gali NXT TakeOverː Dallas przegrał pojedynek z Ariesem^[45]. 13 kwietnia Corbin pokonał Tuckera Knighta^[46]; była to jego ostatnia walka dla NXT.

SmackDown (od 2016)

Corbin z trofeum André the Giant Memorial Trophy

3 kwietnia 2016, podczas WrestleManii 32, Corbin zadebiutował w głównym rosterze WWE jako niezapowiedziany wcześniej uczestnik André the Giant Memorial Battle Royalu; wygrał starcie eliminując Kane’a jako ostatniego i zdobył trofeum „André the Giant Memorial Trophy”^[47]. Następnej nocy na Raw zawalczył z Dolphem Zigglerem. Ich walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym^[48]. Rywale zmierzyli się po raz kolejny, podczas pre-showu gali Payback, skąd zwycięsko wyszedł Ziggler^[49]. Podczas kolejnego Raw Ziggler wyeliminował Corbina z Battle Royalu o miano pretendenckie do United States Championship, lecz chwilę później stał się ofiarą ataku ze strony wroga^[50]. 9 maja Corbin pokonał Zigglera w starciu singlowym^[51], a na gali Extreme Rules zwyciężył w No Disqualification matchu przeciwko rywalowi^[52]. 30 maja spotkali się w ringu po raz kolejny; Corbin wygrał pojedynek poprzez dyskwalifikację, kiedy Ziggler dopuścił się ciosu poniżej pasa. Ich ostateczne^[53], kończące rywalizację starcie odbyło się podczas gali Money in the Bank; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin^[54].

19 lipca 2016, w wyniku WWE Draftu, Corbin został przeniesiony do brandu SmackDown^[55]. 2 sierpnia, podczas odcinka tygodniówki SmackDown, Corbin wziął udział w trzyosobowej walce z Apollem Crewsem i Kalisto o miano pretendenta do WWE Intercontinental Championship; Crews wygrał starcie dokonując przypięcia na Corbinie^[56]. Wściekły Corbin obwinił Kalisto o swoją przegraną i kilkukrotnie dopuścił się ataku na nim, ostatecznie kontuzjując go^[57]. Na gali Backlash pokonał Crewsa w walce singlowej^[58]. We wrześniu Corbin rozpoczął krótką rywalizację z Jackiem Swaggerem. Swagger pokonał Corbina, gdy ten próbował wydostać się z dźwigni, a sędzia omylnie uznał to za poddanie się^[59]. Corbin i Swagger zmierzyli się jeszcze raz, na gali No Mercy, skąd zwycięsko wyszedł Corbin^[60]. 1 listopada Corbin został wybrany na jednego z członków drużyny reprezentującej SmackDown w starciu międzybrandowym na gali Survivor Series, lecz tydzień później doznał kontuzji w wyniku ataku ze strony powracającego Kalisto^[61]. Corbin nie pozostał dłużny rywalowi i zaatakował Kalisto w trakcie jego walki o WWE Cruiserweight Championship, tym samym pozbawiając go szansy na zdobycie mistrzostwa^[62]. Na grudniowej gali TLC Corbin pokonał Kalisto, kończąc rywalizację^[63].

20 grudnia 2016 skonfrontował się z nowym pretendentem do WWE Championship AJ Stylesa – Dolphem Zigglerem. Zawalczyli ze sobą w pojedynku, którego stawką było miano pretendenckie Zigglera; walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym, wskutek czego Komisarz SmackDown Daniel Bryan ogłosił starcie między Zigglerem, Corbinem i Stylesem o tytuł^[64]. Te odbyło się tydzień później, a zwycięsko wyszedł z niego posiadacz mistrzostwa^[65].

10 stycznia 2017 Corbin przegrał pojedynek z Johnem Ceną^[66]; była to jego pierwsza przegrana od maja 2016. Podczas gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu, dołączył do walki z numerem 13. i wyeliminował Brauna Strowmana, lecz po 32 minutach spędzonych w ringu sam został wyeliminowany przez The Undertakera^[67]. Na gali Elimination Chamber był jednym z uczestników Elimination Chamber matchu i odpadł z walki jako pierwszy. Tuż po tym zaatakował Intercontinental Championa Deana Ambrose’a, doprowadzając do jego eliminacji^[68]. Rozpoczęło to rywalizację między zawodnikami, której punktem kulminacyjnym było ich starcie podczas pre-showu WrestleManii 33; z walki zwycięsko wyszedł Ambrose^[69], lecz Corbin pokonał go w rewanżowym Street Fightcie podczas następnego odcinka SmackDown^[70]. Rywalizacja zakończyła się, gdy Ambrose został przeniesiony do brandu Raw^[71]. 11 kwietnia Corbin zawalczył z Samim Zaynem i AJ Stylesem o miano pretendenta WWE United States Championship; z walki zwycięsko wyszedł Styles^[72]. 26 kwietnia Corbin został zawieszony za atak na sędziego i Samiego Zayna^[73]. Na gali Backlash został pokonany przez Zayna^[74].

23 maja 2017 ogłoszono, że Corbin weźmie udział w sześcioosobowym Money in the Bank Ladder matchu na gali Money in the Bank^[75]. Ostatecznie wygrał walkę i zdobył walizkę Money in the Bank, gwarantującą mu walkę o WWE Championship w wybranym miejscu i czasie^[76].

27 czerwca 2017 Corbin pokonał Zayna w pojedynku kończącym ich feud^[77]. Wkrótce rozpoczął rywalizację z Shinsuke Nakamurą, którego zaatakował tuż przed Money in the Bank Ladder matchem. Zmierzyli się na gali Battleground; Corbin został zdyskwalifikowany za atak poniżej pasa^[78]. Podczas kolejnego odcinka SmackDown Nakamura pokonał Corbina w walce rewanżowej^[79], lecz tydzień później stał się ofiarą ataku ze strony rywala^[80]. Wkrótce ogłoszono, że na SummerSlam Corbin zmierzy się z Johnem Ceną. 15 sierpnia Corbin wykorzystał kontrakt Money in the Bank, lecz przez przegrał walkę o mistrzostwo przez interwencję Ceny^[81]. Na SummerSlam został pokonany przez rywala^[82].