8 Szpital Okręgowy
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

służba zdrowia

Podległość

Okręg Korpusu Nr VIII

Szpitale Okręgowe WP w 1939

8 Szpital Okręgowy – jednostka organizacyjna służby zdrowia Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Zadaniem 8 Szpitala Okręgowego w Toruniu było leczenie wojskowych i osób uprawnionych do leczenia wojskowego Okręgu Korpusu nr VIII[1]. Szpital dysponował ambulatorium dentystycznym, chirurgicznym, okulistycznym, laryngologicznym oraz przychodnią ogólną dla chorych. Komendant szpitala posiadał uprawnienia dowódcy pułku[2].

Historia szpitala

Pod koniec 1921 roku Szpital Garnizonowy nr 1 przemianowano na 8 Wojskowy Szpital Okręgowy[3].

Z dniem 1 października 1928 roku został zlikwidowany Szpital Wojskowy w Bydgoszczy przy jednoczesnym powiększeniu Szpitala Wojskowego w Grudziądzu o 100 łóżek[4].

Z dniem 1 grudnia 1930 roku, ze względu na brak pomieszczeń w Toruniu, minister spraw wojskowych zarządził umieszczenie przy Garnizonowej Izbie Chorych w Grudziądzu 100 łóżkowego oddziału szpitalnego dla skórno-wenerycznych, należącego organizacyjnie do Szpitala Okręgowego Nr 8 w Toruniu, podporządkowanego jednak pod względem służbowym i fachowym komendantowi Garnizonowej Izby Chorych[5].

Z dniem 1 lipca 1931 roku minister spraw wojskowych wcielił kadrę 8 batalionu sanitarnego, bez zmiany nazwy i zadań, do 8 Szpitala Okręgowego i jednocześnie zwiększył skład osobowy szpitala o skład osobowy kadry[6].

W dniach 3 i 4 września 1939 rozpoczęto ewakuację szpitala. 16 września personel szpitala dostał się do niewoli. budynki szpitala Niemcy zajęli już 7 września i zorganizowali w nim szpital dla Wehrmachtu[3].

Struktura organizacyjna

Organizacja szpitala w 1923[7]:

  • komendant, kancelaria i komisja gospodarcza,
  • oficer administracji budynków i magazynów,
  • oddziały chorych i pracowni klinicznych: chorób wewnętrznych, zakaźny, chirurgiczny, ginekologiczny, dermatologiczny, oddział neurologiczny, okulistyczny i laryngologiczny;
  • pracownia bakteriologiczna
  • pracownia rentgenowska,
  • prosektorium,
  • ambulatorium dentystyczne,
  • apteka okręgowa,
  • trzy plutony obsługi sanitarnej

Szpital posiadał 600 łóżek.

Kadra szpitala

Komendanci szpitala
Komendanci filii 8 Szpitala Okręgowego i Szpitala Wojskowego w Bydgoszczy
Komendanci filii 8 Szpitala Okręgowego w Grudziądzu
  • ppłk lek. dr Kazimierz Marzinek (X 1931[12] – 30 VI 1934 → stan spoczynku[13])
  • mjr lek. Kazimierz Walenty Rytter (VI 1934[14] – 1936 → starszy lekarz 9 pp Leg.)
  • ppłk lek. dr Jan Kumelowski (1938 – 1939)

Obsada personalna i struktura w marcu 1939 roku

Ostatnia „pokojowa” obsada personalna szpitala[15][uwaga 1]

  • komendant szpitala – vakat
  • pomocnik komendanta szpitala – ppłk dr Marian Dietrich(*)[uwaga 2]
  • starszy ordynator oddziału chirurgicznego – ppłk dr Jan Antoni Korczakowski
  • starszy ordynator oddziału wewnętrznego – ppłk dr Tadeusz Orzechowski
  • ordynator oddziału – mjr dr Aleksander Czesław Piwowarczyk
  • starszy ordynator oddziału ocznego – mjr dr Henryk Stanisław Chyrczakowski
  • st ordynator oddziału uszno-gardłowego – mjr dr Jan Tadeusz Kowalski
  • starszy ordynator oddziału skórno-wenerycznego – ppłk dr Jan Antoni Pęski
  • starszy ordynator oddziału nerwowego – mjr dr Stefan Bogusławski
  • kierownik pracowni rentgenowskiej – mjr dr Marian Mroczkowski
  • kierownik pracowni bakteriologiczno-chemicznej – kpt. dr Leon Piotr Studziński
  • kierownik apteki – por. mgr Stanisław Chojnowski
  • praktyka szpitalna – kpt. lek. Mieczysław Grzeszek
  • pomocnik komendanta ds. gospodarczych – kpt. Ignacy Jakub Brózda
  • oficer gospodarczy – kpt. int. Władysław Zygmunt Januszewski
  • dowódca plutonu gospodarczego – chor. Jan Mytko
  • kapelan – kpl. ks. Antoni Chojecki
  • na kursie – kpt adm. (piech.) Józef Bartczak
kadra zapasowa 8 Szpitala Okręgowego
  • komendant kadry – ppłk dr Marian Dietrich (*)[uwaga 2]
  • lekarz kadry – ppor. lek. Tadeusz Antoni Lenart
  • oficer mobilizacyjny – kpt adm. (piech.) Józef Pyka
  • oficer ewidencji personalnej – kpt adm. (piech.) Witold Urbanowicz
  • oficer materiałowy – por. mgr Tadeusz Władysław Szauber
  • zastępca oficera materiałowego – chor. Stanisław Kurowski
  • dowódca kompanii szkolnej – kpt. Władysław II Pająk
  • dowódca I plutonu – por. adm. (piech.) Kazimierz Witkowski
  • dowódca II plutonu – chor. Jan Antoni Schulz
Filia 8 Szpitala Okręgowego w Grudziądzu
  • komendant filii – ppłk dr Jan Kumelowski
  • oficer administracyjno-materiałowy – kpt. Seweryn Borecki

Żołnierze Szpitala – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[18]

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Bartczak Józef kapitan żołnierz zawodowy Katyń
Bychowski Alfons ppor. rez. farmaceuta Katyń
Czarliński Stanisław[19] major rez. lekarz Katyń
Dachtera Czesław ppor. rez. farmaceuta Katyń
Dobak Stanisław[20] major rez. lekarz dermatolog przew. Izb Lek. Warszawa Katyń
Dziubiński Karol ppor. rez. farmaceuta, mgr kier. apteki Warszawa Katyń
Hopensztadt Szymon ppor. rez. lekarz internista Katyń
Lipes Mordchel por. rez. lekarz praktyka w Warszawie Katyń
Majorowicz Antoni kapitan rez. farmaceuta, mgr wł. apteki w Poznaniu Katyń
Mejster Stefan ppor. rez. farmaceuta, mgr Katyń
Olszewski Alfons ppor. rez. farmaceuta pracował w Grudziądzu Katyń
Pająk Stefan ppor. rez. lekarz Katyń
Stęczniewski Michał por. rez. farmaceuta wł. apteki w Strzelnie Katyń
Witkowski Kazimierz[21] porucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu ksz Katyń
Wójciak Piotr Paweł por. rez. lekarz Klinika Pediatryczna UW Katyń
Zientarski Lucjan ppor. rez. farmaceuta, mgr Katyń
Zwykielski Maurycy kpt. rez. lekarz Szpital na Czystem w Warszawie Katyń
Brysz Bolesław por. rez. doktor medycyny Charków
Gaś Marian por. rez. farmaceuta, mgr Charków
Idson Jerzy kpt. rez. dr nauk medycznych Charków
Łaszewski-Grzymała Konstanty ppor. rez. dr nauk medycznych dyr. Sanatorium w Chojnach Charków
Orzechowski Tadeusz[22] ppłk lek. żołnierz zawodowy ordynator oddziału wewnętrznego Charków
Selwański-Powałło Jerzy ppor. rez. medyk Charków

Uwagi

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[16].
  2. 1 2 Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[17].

Przypisy

  1. 1 2 Almanach oficerski 1923 ↓, s. 111.
  2. ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 105.
  3. 1 2 Historia SPZOZ w Toruniu ↓.
  4. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 25 z 19 września 1928 roku, poz. 290.
  5. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 36 z 13 listopada 1930 roku, poz. 416.
  6. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 15 z 30 maja 1931 roku, poz. 183.
  7. ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 104.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 23 lutego 1924 roku, s. 82.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 151.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 marca 1926 roku, s. 96.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 51 z 30 listopada 1926 roku, s. 421.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 339.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 146.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 172.
  15. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 895.
  16. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  17. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
  18. ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
  19. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 535.
  20. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 633.
  21. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4100.
  22. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6704.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.