Bukowiński Pułk Piechoty Nr 41 (niem. Bukowina'sches Infanterieregiment Nr 41) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Oddział kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1701 roku.

Kolejnymi Szefami pułku byli:

Kolory pułkowe: żółty (schwefelgelb), guziki srebrne. Skład narodowościowy w 1914 roku 27% – Rusini, 54% – Rumuni, 15% Polacy[1],.

W 1873 roku komenda pułku stacjonowała we Lwowie, natomiast komenda uzupełnień i batalion zapasowy w Terezínie. W 1903 roku komenda pułku, komenda uzupełnień i batalion zapasowy były dyslokowane w Terezínie.

W 1914 roku pułk stacjonował w Czerniowcach na terytorium 11 Korpusu. Tam też znajdowała się Komenda Okręgu Uzupełnień (niem. Ergänzungs Bezirk Kommando Czernowitz). Oddział wchodził w skład 59 Brygady należącej do 30 Dywizji Piechoty.

Bataliony pułku brały udział w walkach z Rosjanami w końcu 1914 i na początku 1915 roku w Galicji oraz w Królestwie Kongresowym. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Zawierciu, Cmentarz wojenny nr 314 - Bochnia.

Żołnierze pułku

Komendanci pułku
  • płk Gustav Begg von Albensberg (1873)
  • płk Karl Dvorak (1903-1905)
  • płk Rudolf Schmidt (1906-1909)
  • płk Ludwig Demar (1910-1911)
  • płk Alfred Klement von Treldewehr (1912-1913)
  • płk Eberhard Mayerhoffer von Vedropolje (1914)
Oficerowie i urzędnicy wojskowi

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.