Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1860 |
Rozformowanie |
1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Franz Adler von Adlerschwung |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
15 Dywizja Piechoty |
Węgierski Pułk Piechoty Nr 65 (IR. 65) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Pułk został sformowany 1 lutego 1860 roku z połączenia dwóch batalionów wyłączonych ze składu Węgierskiego Pułk Piechoty Nr 5 z Satu Mare i jednego batalionu wyłączonego z Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 58 ze Stanisławowa[1][2].
Okręg uzupełnień nr 65 Mukaczewo (węg. Munkács, niem. Munkatsc) na terytorium 6 Korpusu[2].
Od 1860 roku szefem pułku był arcyksiążę, generał piechoty Ludwik Wiktor Habsburg, a w drugim szefem pułku w latach 1860-1894 był FML Ludwig von Kudriaffsky[2].
Kolory pułkowe: różowy (blassrot), guziki złote.
Skład narodowościowy w 1914 roku 83% – Węgrzy[3].
W 1873 roku dowództwo stacjonowało w Peszcie, a wszystkie bataliony oprócz w Mukaczewie.
W latach 1903-1914 komenda pułku razem z 1. i 3. batalionem stacjonowała w Miszkolcu, 2. batalion w Mukaczewie, a 4. batalion podlegał dyslokacjom: 1903-1908 – Miszkolc, 1909 – Vlasenica, 1910-1914 – Bańska Bystrzyca.
W 1914 roku pułk wchodził w skład 30 Brygady Piechoty 15 Dywizji Piechoty[4].
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Galicji w 1914 i 1915 roku. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 297 w Czchowie, 256 w Paciece Otfinowskiej, 264 w Szczurowej, 291 w Domosławicach oraz 263 w Zaborowie.
Komendanci pułku
- płk Franz Adler von Adlerschwung (1860[1])
- płk Wilhelm Raffelsberger (1873)
- płk Karl von Hablitschek ( – 1894 → komendant 58 Brygady Piechoty)
- płk Rudolf von Chavanne (1894 – 1897 → komendant 37 Brygady Piechoty)
- płk Emil Nestor von Raccolta (1897 – 1902 → komendant 69 Brygady Piechoty)
- płk Friedrich Polak von Mürzsprung (1902 – 1906 → komendant 7 Brygady Górskiej)
- płk Theodor Hordt (1907 – 1910 → komendant 7 Brygady Piechoty)
- płk Joseph Seipka (1911 – 1914[2])
- płk Stephan Stanoilovic von Stanogora (1914)
Przypisy
- 1 2 Rocznik oficerski 1860-1861 ↓, s. 260.
- 1 2 3 4 Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 508.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 93.
Bibliografia
- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1861.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Erzherzog Ludwig Viktor Nr 65. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].