1. ‘jeden z pięciu podłużnych członków będących zakończeniem dłoni lub stopy człowieka’; 2. ‘zakończenie kończyny u zwierząt’; 3. ‘część rękawiczki okrywająca palec’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. palec ‘kciuk’, ros. pálec ‘palec’) < psłow. *palьcь ‘kciuk’ – prawdopodobnie słowo to pochodzi od niezachowanego psłow. przymiotnika [*palъ] ‘gruby’; pierwotnie ‘gruby palec’; w pol. uogólniony potem na wszystkie palce.
poleca
b/d
poleca
b/d
paluch
zgrubienie
poleca
b/d
paluszek
zdrobnienie
poleca
100%
2 głosy
pałka
‘gruby kij’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *pala ‘gruby kij, pałka’, zdrobnienie *palъka / *palica – urzeczownikowiona postać przymiotnika [*palъ] ‘gruby’; dawniej w formie palica ‘ts.’
Podobne teksty: