1. Zaimek ‘tamten’ (owa, owo ‘tamta, tamto’); 2. stpol. też ‘ten’; 3. ten i ów ‘niektóry; ten lub inny’.
1. Zaimek ‘tamten’ (owa, owo ‘tamta, tamto’); 2. stpol. też ‘ten’; 3. ten i ów ‘niektóry; ten lub inny’.
Od XV w.; ogsłow. (por. dolnołuż. howen, hova, hovo (hewon, hewa, hewo) ‘tamten; poprzedni’, ros. dialektalne ov / óvyj ‘inny, jakiś’) < psłow. *ovъ – zaimek wskazujący na dalszą osobę lub przedmiot ‘tamten’; odpowiednik m.in.w stind. ava- ‘tamten’; podstawą pie. *auo- ‘tamten’.
‘istniejący w czasach, o których była mowa’; od XVIII w.; dawniej też w postaci owoczesny (od czego przysłówek ówcześnie dawniej w postaci owocześnie); utworzony od wyrażenia ów czas ‘tamten czas’ – podobnie w przypadku wyrazów: podówczas oraz wówczas
‘w innym miejscu, gdzie indziej’; od XV w.; pochodzi od psłow. *ovъde ‘w innym miejscu, gdzie indziej’; ‘w tym miejscu, tu’ utworzonego od zaimka wskazującego *ovъ o tym samym znaczeniu, co przysłówek gdzie.