Kraków

Nazwa pojawiła się pierwszy raz w relacji podróżnika arab. Ibrahima ibn Jakuba z 966 r.: Przybywają tam [do Pragi – I.M.] z miasta Karakō Rusowie i Słowianie z towarami. Później też nazwa pojawiła się w źródłach łac. w postaci Cracoua, Cracou, Cracovia. Jej pochodzenie jest interpretowane od czasów średniowiecza: 1. kroniki średniowieczne łączą nazwę miasta z postacią starożytnego Graka (Kraka); tzw. Kronika Boguchwała (1245-1253) kojarzy tę nazwę osobową z nazwą pospolitą kruk 2. w XIX w. historycy wysunęli teorię, że pierwotnie nazwa miała postać Kroków (< krok) i została przekształcona pod wpływem czes. 3. doszukiwano się też podstawy nazwy w rdzeniu krak- ‘odgałęzienie rzeczne’. Za najbardziej prawdopodobne przyjmuje się pochodzenie od nazwy osobowej Krak, którą z kolei wiąże się z wyrazem pospolitym krakać. Ta nazwa osobowa występuje również w źródłach historycznych.