Baza wiedzy / Opracowania / Słownik etymologiczny języka polskiego

myśleć

poleca b/d

‘rozumować’; 2. ‘pamiętać o kimś, o czymś, dbać, troszczyć się’; 3. ‘nosić się z zamiarem, chcieć coś zrobić’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *mysliti ‘myśleć, rozmyślać’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *myslь; pol. bezokolicznik jest wtórny – powstał z pierwotnej formy myślić zachowanej współcześnie w czasownikach przedrostkowych

poleca b/d

myślenie

poleca b/d

myśliciel

poleca 100% 10 głosów

myśliwy

1. ‘ten kto poluje na zwierzynę, łowca’; 2. w funkcji przymiotnika ‘rozmiłowany w łowiectwie, zajmujący się łowiectwem’ (XVI w.); od XVI w.; wyraz powstał z przymiotnika użytego w funkcji rzeczownika – pierwotnie w stpol. w XV w. forma myśliwy ‘myślący, rozmyślający o czymś, skupiony, uważny’ pochodząca od psłow. *mysliti; rozwój znaczenia: ‘myślący, rozmyślający, rozumny’ > ‘łowca’ (ze względu na to, że łowiectwo uważano za zajęcie wymagające przemyślności, rozumu)

poleca b/d