1. ‘dwunasta część roku’; 2. ‘księżyc’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. měsic ‘księżyc; miesiąc’, ros. mésjac ‘ts.’) < psłow. *měsęcь ‘księżyc, miesiąc księżycowy’ – utworzone przez nawarstwienie przyrostka -ko- na pierwotną postać [*měsę]; podstawą pie. *mē-s- ‘księżyc’.
Źródło
Wyraz miesiąc, jako nazwa księżyca, był używanym dawniej przez cały naród zarówno. Od XVIII zaś wieku jest nazwą zachowywaną głównie przez lud, gdyż w języku książkowym i warstw wyższych zyskał sobie monopol księżyc. Tu nadmienić potrzeba, że wyraz miesiąc ma związek językowy z mierzeniem czasu, a księżyc z wyrazem ksiądz, który w mowie polskiej z doby Piastów znaczył to, co dziś monarcha, książę panujący. Takim monarchą, czyli księdzem na niebie, było słońce,a księżycem – miesiąc.
Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900-1903
poleca
b/d
poleca
34%
3 głosy
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Miesiąc