1. ‘grzeczny, usłużny’ (od XVIII w.); 2. dawniej (od XVI w.) ‘bezpośredni, prosty; otwarty, szczery’.
1. ‘grzeczny, usłużny’ (od XVIII w.); 2. dawniej (od XVI w.) ‘bezpośredni, prosty; otwarty, szczery’.
Jest to zapożyczenie ze stczes. upřiemý / upřiemný ‘prosty; szczery, otwarty’, który został utworzony od czes. přimý ‘prosty, niekrzywy; bezpośredni, szczery, otwarty, najbliższy’ pochodzącego od psłow. *prěmъ – całość oparta n apie. pierwiastku *per- ‘przeprowadzać, przechodzić’.
Dawniej obok postaci uprzejmy występowała wcześniejsza forma uprzymy, a także gwarowo używana postać uprzymy, która miała już znaczenie ‘grzeczny’.
Źródło
Wielka była uprzejmość tego spowiednika, który na osobę królewską nic nie baczył. Z uprzejmego serca, ale z omylnej głowy.
Piotr Skarga (1536-1612)
Materiał opracowany przez eksperta