‘harmonia, uporządkowanie, porządek’.
‘harmonia, uporządkowanie, porządek’.
Od XVI w.; odpowiedniki we wschsłow. (por. ros. lad ‘zgoda, ład, harmonia’,ukr. lad ‘ts.’) oraz szczątkowo w płdsłow. (por. serb. dialektalne lad ‘ład, porządek, zgoda’ występujące w wyrażeniach nije na samo svojôm ladu ‘nie ma czystego sumienia’ oraz nije na svojôm ladu ‘jest pomylony, narwany’)< psłow. dialektalne *ladъ ‘harmonijny układ czegoś, porządek’; dalsza etymologia niepewna.
1. ‘przystojny, przyjemny, zgrabny, kształtny’; 2. ‘bezdeszczowy, pogodny (o pogodzie)’; 3. ‘znaczny, spory, pokaźny’; od XVI w.; płnsłow. < psłow. dialektalne *ladьnъ ‘ułożony w sposób harmonijny, uporządkowany’ > ‘porządny, dobrze, estetycznie zrobiony; sprawiający estetyczne wrażenie’ – jest to przymiotnik odrzeczownikowy od psłow. *ladъ
Materiał opracowany przez eksperta