1. ‘nieostry, stępiony’; 2. ‘ociężały w myśleniu i działaniu, apatyczny, bierny’; 3. ‘ograniczony umysłowo’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. tupý ‘tępy, stłumiony, przytępiony; ograniczony, nieinteligentny’, ros. tupój ‘tępy, nieostry, ścięty, zaokrąglony; bierny, bezmyślny’) < psłow. *tępъ ‘nieostry, tępy’ pochodzącego od pie. *tompo- (< pie.*ste(m)p- ‘postawić, umocnić, podeprzeć’); pierwotnie ‘zgnieciony, zmniejszony, skrócony’.
poleca
b/d
tępić
1. ‘niszczyć, zwalczać, prześladować, tłumić’; 2. ‘czynić tępym, nieostrym’; 3. stpol. ‘czynić zarzuty, robić wymówki’; od XV w.; ogsłow. < psłow.*tępiti ‘czynić nieostrym, tępym’ – jest to czasownik odprzymiotnikowy odpsłow. *tępъ; znaczenie przenośne ‘niszczyć, prześladować’ rozwinęło się wtórnie z pierwotnego ‘niszczyć narzędzia przez pozbawienie ostrości, stępienie’
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Tępy