1. ‘barwny łuk na niebie’; 2. dawniej ‘tęczówka’.
1. ‘barwny łuk na niebie’; 2. dawniej ‘tęczówka’.
Od XV w.; ogsłow. (por. dolnołuż. tyca ‘tęcza’, górnołuż. tuča ‘chmura burzowa’,strus. tuča ‘deszcz; burza; chmura’) < psłow. *tęča ‘chmura (deszczowa, burzowa)’, dla którego podstawą jest pie. *ten-k- ‘ściągać (się), zbierać (się), zbijać (się) pochodzący od pie. pierwiastka *ten- ‘ciągnąć, wlec’; pierwotnie w znaczeniu ‘zbita masa’ > ‘chmura’ > przenośnie ‘burza, deszcz’, w pol. i łuż. ‘tęcza (po deszczu)’.
Dawniej występowała postać rodzaju żeńskiego tęcz.
Materiał opracowany przez eksperta