1. ‘nabyć coś za pewną cenę, za zapłatę’; 2. przenośnie ‘pozyskać; skraść; zarazić się, zawszyć’.
1. ‘nabyć coś za pewną cenę, za zapłatę’; 2. przenośnie ‘pozyskać; skraść; zarazić się, zawszyć’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. koupit, ros. kupiť) < psłow. *kupiti ‘nabyć, kupić’– zapożyczenie z germ. *kaupōn / *kaupjan ‘trudnić się handlem, kupiectwem, handlować’ (por. goc. kaupōn, stniem. kouffen), które pochodzi od łac. caupō, caupōnis ‘karczmarz, oberżysta’.
‘nabywać coś za pewną cenę, za zapłatę’; od XIV w.; ogsłow.< psłow. *kupovati ‘dokonywać kupna, zakupu, nabywać’ – czasownik odrzeczownikowy od psłow. *kupъ ‘kupowanie, kupno, nabywanie’ (poświadczone w stpol. w XV w. formą kup ‘kupienie, kupno, akt nabycia’), który powstał na określenie nazwy czynności od psłow. czasownika *kupiti; pierwotnie był to czasownik pokrewny z kupić, z czasem w pol. stał się czasownikiem niedokonanym od dokonanego kupić
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
okupić (stpol. odXIV w. ‘odzyskać za pieniądze, wykupić; zadośćuczynić’; ‘odkupić, zbawić’
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
forma wielokrotna -kupywać tylko w czasownikach przedrostkowych, np.: odkupywać, wykupywać.
Materiał opracowany przez eksperta