1. ‘rozmawiać (zwykle o czymś błahym), opowiadać, mówić’; 2. stpol. ‘zgadywać; rozprawiać, dyskutować’; 3. stpol. też ‘wróżyć, domyślać się’.
1. ‘rozmawiać (zwykle o czymś błahym), opowiadać, mówić’; 2. stpol. ‘zgadywać; rozprawiać, dyskutować’; 3. stpol. też ‘wróżyć, domyślać się’.
Forma pochodzi od psłow. *gadati o podstawowym znaczeniu ‘domyślać się; zgadywać, wróżyć’ > ‘rozważać, sprzeczać się; mówić’ < psłow. *god, *goditi (patrz GODZIĆ).
W XV-XVI w. występowała forma gadać się ‘sprzeczać się, narzekać’; w XV w. też wyjątkowo w postaci gatać.
Źródło
A gdy się s nią pokładał, tej nocy s nią gadał.
Legenda o św. Aleksym, zapis tekstu z 1454 r.
Gadali, kto s nich miał być więtszy.
Rozmyślanie przemyskie (Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa), XV w.
1. ‘gawęda, opowiadanie’; 2. też ‘gadanie, mowa; rozmowa, spór, dysputa; zagadka; przysłowie’(od XV w.); pochodzi od psłow. *gadъka < czasownik*gadati
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
forma wielokrotna; w czasownikach przedrostkowych, np.: obgadywać, odgadywać, wygadywać, zgadywać
forma jednokrotna; w czasownikach przedrostkowych, np.: odgadnąć, zagadnąć, zgadnąć.
Materiał opracowany przez eksperta