1. przestarzale ‘niezamężna dziewczyna wiejska, służąca na wsi’; 2. dziś przede wszystkim ‘kobieta lekkiego prowadzenia się; prostytutka’; 3. stpol. od XIV w. i dziś dialektalne w neutralnym znaczeniu ‘panna, dziewczyna, kobieta niezamężna; córka; służąca’ (por. czes. dívka ‘dziewczyna, panna’, ros. przestarzałe dévka ‘wiejska dziewczyna’, sch. dialektalne djêvka ‘dziewczyna; panna młoda’) < psłow. *děvъka ‘dziewczyna, dziewczynka’ –zdrobnienie od psłow. *děva
poleca
b/d
dziewa
zgrubienie
poleca
b/d
dzieweczka
zdrobnienie; częste od XIV w.
poleca
43%
7 głosów
dziwka
‘kobieta lekkiego prowadzenia się; prostytutka’; gwarowa forma przeniesiona współcześnie do języka potocznego
poleca
b/d
dziewczę
od XVI w.
poleca
b/d
dziewczyna
od XVII w.; utworzone za ukr. diwčýna; wcześniej wyraz ten w pol. występuje tylko raz – w Trenach Jana Kochanowskiego jako forma poetycka zastosowana prawdopodobnie ze względu na dopasowanie rymu (dziewczyny ‘córki’ do Prozerpiny)
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
-
dziewka
dziewka