1. ‘stosowny, odpowiedni, właściwy’; 2. ‘o pozytywnych cechach’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. dobrý, ros. dóbryj) < psłow. *dobrъ ‘odpowiedni, stosowny, właściwy’ – ma odpowiedniki w łac. faber ‘rzemieślnik;cieśla, kowal; twórca’ oraz orm. darbin ‘kowal’; prawdopodobnie wywodzi się od pie. *dhabh-ro-s, pochodzącego od pie. pierwiastka *dhabh- ‘dopasowywać; dobrany, odpowiedni, stosowny’.
poleca
b/d
doba
1. ‘okres 24 godzin’; 2. ‘epoka, czas o charakterystycznych cechach,wyróżniająca się czymś’; 3. dawniej (od XV w.) ‘czas, chwila; pora dnia,roku’; od XVIII w.; ogsłow. (por. czes. doba ‘określony czas, pora; okres, epoka’, ukr. dobá ‘okres 24 godzin; pora, czas, epoka’, sch. dòba / dôba ‘wiek, starość; pora, czas; czasy’) < psłow. *doba (dobo, dobъ) ‘to, co jest odpowiednie, dobre, właściwe’, zwłaszcza ‘odpowiednia, stosowna pora, pomyślny czas’ – podstawą jest pie. *dhabh
poleca
b/d
dobroć
‘skłonność do czynienia dobrze, życzliwość, łagodność’
poleca
b/d
udobruchać
‘ułagodzić, uspokoić, przebłagać’.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Dobry