1. ‘poddany wiejski, rolnik nie szlachcic (zamiast kmieć)’, określenie o wydźwięku negatywnym; 2. ‘człowiek (dorosły) płci męskiej’; 3. potocznie ‘mąż, narzeczony, kochanek’.
Pochodzenie:
Ogsłow. (por. czes. chlap ‘chłop, mężczyzna’, ros. cholop ‘chłop pańszczyźniany,niewolnik; sługus, lokaj’) < psłow. *cholpъ ‘człowiek niewolny, poddany’;dalsze źródło niepewne, być może od psłow. *choliti ‘otaczać, ogarniać,osłaniać’ > ‘pielęgnować, czyścić, pieścić’ (por. cholewa, chłonąć, pachołek), z rzadkim przyrostkiem *-pъ – pierwotnie znaczyłby ‘takiego, który otacza się opieką, człowiek niedorosły lub bezwłasnowolny’ > ‘człowiek znajdujący się pod czyjąś kuratelą’ > ‘sługa, parobek’.
Ciekawostki
W XIX w. słowo chłop w znaczeniu ‘kmieć, rolnik’ było unikane w literaturze ze względu na negatywny wydźwięk, zastępowano go słowem włościanin; użycie w tym znaczeniu wznowiono dopiero na przełomie XIX/XX w. (por. Stanisław Staszic, Rolnik pod imieniem wzgardy „chłopa”, 1815 r.).
Źródło
Widzicie tego chłopa, który idzie za nami?
Żywot ojca Amandusa, XVI w.
Chłop tak się nie może bez niewiasty obejść.
Fabian Birkowski (1566-1626)
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
chłopiec
1. ‘dziecko płci męskiej, syn’; 2. potocznie ‘młody mężczyzna,młodzieniec; adorator, narzeczony’; 3. przestarzale ‘praktykant, terminator, goniec, posługacz’; 4. przenośnie oznaczał nazwy różnych przedmiotów, np.‘przyrząd do zdejmowania butów; podstawka używana przy wyrobie sera’; od XV w.; utworzone od psłow. *cholpьcь, co było zdrobnieniem od psłow.*cholpъ
poleca
b/d
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta