1. ‘pieczywo otrzymywane z mąki pszennej, żytniej lub mieszanej, ewentualnie z domieszką kukurydzianej, jęczmiennej lub owsianej; 2. dialektalnie ‘żyto, zboże’.
1. ‘pieczywo otrzymywane z mąki pszennej, żytniej lub mieszanej, ewentualnie z domieszką kukurydzianej, jęczmiennej lub owsianej; 2. dialektalnie ‘żyto, zboże’.
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. chléb ‘chleb, bochenek’, ros. chleb ‘chleb, zboże’, ukr. chlib ‘zboże, chleb’, sch. hljëb ‘chleb, bochen’); jest to prawdopodobnie psłow. pożyczka słowa *chlçbъ wraz z samym przedmiotem ‘pieczywo przaśne z ciasta niezakwaszonego’ z germ. *hlaiba ; z pol. przeszło do lit. kliēpas.
W XV-XVI w. występowały formy chlebić ‘podchlebiać’ i chlebić się ‘darzyć się, powodzić się’.
Materiał opracowany przez eksperta