1. spójnik ‘aby tylko, choćby tylko, gdyby tylko’; 2. partykuła występująca przed rzeczownikiem lub zaimkiem ‘lada, lada jaki, jakikolwiek, lichy’ (np. byle co, byle kto, byle jak, byle drobnostka); wyraz powstał przez połączenie spójnika by (< psłow. *byti) i spójnika przeciwstawnego le; odtego w XVIII w. powstało byleby (podwojenie -by- spełnia tu funkcję ekspresywną)
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta