1. ‘przedświt, rozwidnianie się’; 2. również ‘blask, błysk’ (XVII w.).
Pochodzenie:
Od XVI w.; psłow. *brěskъ / brězgъ ‘przedświt, rozwidnianie się, początek świtu’– pokrewne z lit. brėškis / brėška ‘świtanie, brzask’ oraz stind. bhrājate‘błyszczy’, bhrāj- ‘błysk’; pierwotnie w znaczeniu ‘błyszczenie, blask’.
Pierwotna postać
W stpol. (XV-XVII w.) występowała forma brzazg ‘przedświt’, a także pochodne czasowniki: w XV w. brzeżdże się ‘świta’, od XIV w. – brzeżdżyć się ‘świtać,dnieć’, dialektyczne brzyżdzyć się ‘ts.’, od XVII w. brzeszczyć się ‘ts.’ oraz brzeżdżenie ‘brzask, świt’.
Źródło
Uspieszyle jesta oczy moje na brzeżdżeniu.
Psałterz floriański, XIV/XV w.
poleca
b/d
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Brzask