1. pierwotnie ‘a czyż’ (zachowane w pytaniach retorycznych typu Albo to ja wiem?); 2. spójnik ‘lub’; od XIV w.; ogsłow. (por. ros. dialektyczne álibo / álbo, słoweń. dialektyczne aliboj) < psłow. *alibo – powstałe z partykuły*ali (w stpol. w XV-XVIII w. spójnik ali ‘ale, ale oto, a tu, a już; albo, czyli’) oraz partykuły wzmacniającej *bo; w pol. rozwój fonetyczny z zanikiem-i-: alibo > albo.
Podobne teksty:
- 85% Każde słowo, każde działanie {...} wypowiadamy i wprawiamy w ruch na korzyść albo dobra, albo zła”.- poucza swego ucznia Ogion, wielki czarnoksiężnik. Ale czy słowa te odnoszą się tylko do magii i sztuki rzucania czarów?
- 85% "Być albo mieć" – To alternatywa przed którą staje każdy człowiek. Twoje wnioski w oparciu o bohaterów literackich.