Czas teraźniejszy – używamy go, mówiąc o czynności lub stanie odbywającym się w danej chwili, teraz:
myślę, kocham, zapominam, żyją, czytacie;
| iść | |||
| ja | idę | my | idziemy |
| ty | idziesz | wy | idziecie |
| on | idzie | oni | idą |
| ona | one | ||
| ono | |||
Mama robi zakupy w osiedlowym sklepie.
Przemka boli głowa.
To są nauczycielki z mojej szkoły.
Forma czasu teraźniejszego bywa również używana do wyrażenia bliżej nieokreślonego czasu. Zdarza się tak w różnego typu powiedzeniach, przysłowiach, sentencjach, twierdzeniach i prawach naukowych.
Złej baletnicy przeszkadza i rąbek spódnicy.
Kto wiatr sieje, ten zbiera burzę.
Cudze chwalicie, swego nie znacie.
Przez jeden punkt przechodzi nieskończona ilość prostych.
Prędkością nazywamy stosunek drogi do czasu.
O użyciu formy czasu teraźniejszego dla określenia czynności lub stanów dokonujących się w przyszłości napisaliśmy poniżej.