Epoka trwała od 1918 r. do agresji Niemiec na Polskę w 1939 r., która zapoczątkowała II wojnę światową. Nazwa jest więc uwarunkowana historycznie, bo epoka umiejscowiła się pomiędzy dwoma wojnami światowymi.
Powieść psychologiczna. Katastrofizm. Powieść parabola ( Proces Kafki ). Powieść strumienia świadomości – narracja prowadzona jest według nieuporządkowanego wewnętrznego monologu, kolejnych skojarzeń z tematem (James Joyce). Rozwój sag literackich (Buddenbrookowie, Niechcicowie). Symultanizm w prozie – akcja dzieje się jednocześnie w kilku miejscach (Joyce).
Awangarda francuska – poezja jest aktem twórczym nieograniczonej wyobraźni. Posługiwała się liryzmem wizualnym– oprócz tekstu wiersz wykorzystywał rysunek, który mógł uzupełnić zamysł twórczy autora. Dadaizm – był wyrazem rewolucji przeciw sztuce i szukaniem zupełnej wolności tworzenia. Nazwa powstała od dada, czyli pierwszych, nic nieznaczących sylab wymawianych przez niemowlaka. Kompozycja utworów dadaistycznych była bezładna, na chybił trafił dobierano nonsensowne sylaby....
Człowiek • Sklepy cynamonowe Schulza. • Granica Nałkowskiej. • Ferdydurke Gombrowicza Deformacja rzeczywistości – na założeniu deformacji świata opiera się cały nurt awangardowy w dwudziestoleciu. Gombrowicz w Ferdydurke odkształca świat – pokazuje pojedynek na miny i szczekających chłopów na wsi. Leśmian w swojej poezji tworzy nierealny, niemal baśniowy świat. Podobnie nierealne, poetyckie obrazy widzimy u Brunona Schulza– wędrówki wśród labiryntów ulic, które są odmienione przez...
Awangarda Krakowska – sztuka musi podążać za cywilizacją,dlatego jej tematami powinny być miasta, masy i maszyny (program 3 x M). Artyści dążyli do maksymalnego skondensowania treści, najważniejszym środkiem językowym stała się metafora,propagowali hasło: „najmniej słów”. Reprezentanci : Jan Brzękowski, Jalu Kurek, Tadeusz Peiper, Julian Przyboś. Druga Awangarda – początkowo w Lublinie, później w Warszawie, posługuje się zapożyczoną od Awangardy Krakowskiej stylistyką skrótu, ale...
Polskim pionierem teatru wizyjno-symbolicznego był Stanisław Wyspiański, a kontynuował jego myśl Leon Schiller. Był orędownikiem tzw. teatru ogromnego, czyli teatru poetyckiego, który swoje korzenie ma przede wszystkim w polskich dramatach romantycznych i neoromantycznych. Nie chciał przez to umniejszać znaczenia teatru staropolskiego i szekspirowskiego. Jego najsłynniejsze inscenizacje z czasów dwudziestolecia międzywojennego to Dziady i Nie-Boska komedia . Bardzo znaczącym teatrem tego...
• Behawioryzm – szkoła psychologiczna, która odrzucała introspekcjonizm i zajmowała się jedynie zachowaniami człowieka. Jej wpływ na literaturę to odrzucenie introspekcji w charakterystyce bohatera oraz wydarzeń i proza dialogu (np. u Hemingwaya). • Kubizm – kierunek artystyczny, który kształty sprowadza do figur geometrycznych. Celem artysty jest tworzenie od nowa, możliwość innego, nieschematycznego spojrzenia. Pierwszym twórcą kubistycznym był Pablo Picasso. • Psychoanaliza –...
• Awangarda, z której czerpali eksperymentatorzy w poezji powojennej. • Tradycja kabaretów literackich. • Psychologizm, behawioryzm i egzystencjalizm w powieści. • Intensywny rozwój prasy.
Materiał opracowany przez eksperta