Jan Długosz (1415-1480) – pochodzący z rodu rycerskiego kanonik i historyk krakowski. Służył na dworze króla Kazimierza Jagiellończyka, był także wychowawcą jego synów. Jego najsłynniejsze dzieło to Historiae Poloniae (Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego) – w pełnym wydaniu ukazało się w latach 1701-1703.
Gall Anonim (XI/XII w.) – pierwszy kronikarz historii Polski, autor Kroniki polskiej, będącej rzetelnym źródłem wiedzy o czasach Piastów i rządach Bolesława Krzywoustego. Gall przybył do Polski być może z Węgier w 1110 r., a swoją kronikę spisał w latach 1112-1116. Najprawdopodobniej był Francuzem.
Wincenty Kadłubek (ok. 1160-1223) – kronikarz, dziejopis i kapelan nadworny Kazimierza II Sprawiedliwego, beatyfikowany w 1764 r. Na polecenie księcia spisał po łacinie cztery księgi Kroniki polskiej.