Tito Josip

Urodził się w chłopskiej rodzinie, ojciec był Chorwatem, matka Słowenką. Żołnierz armii austro-węgierskiej w czasie I wojny światowej. W 1915 ranny, trafił do niewoli rosyjskiej.W 1917 przyłączył się do rewolucji październikowej, w latach 1918–20walczył w szeregach Armii Czerwonej. Wrócił do Chorwacji w 1920,wstąpił do Komunistycznej Partii Jugosławii (KPJ). Aresztowany w 1928i skazany, w więzieniu przebywał do 1934. Od 1934 członek KC, w latach1937–51 sekretarz generalny KC KPJ (od 1952 Związku Komunistów Jugosławii). Po agresji Niemiec w 1941 prowadził działalność partyzancką, w latach 1943–45 stał na czele Narodowego Komitetu Wyzwolenia Jugosławii. Do 1945 wyzwolił większą część Jugosławii. Po proklamowaniu Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii premier i minister obrony w latach 1945–53, od 1953 prezydent i marszałek armii. Zwolennik jedności Jugosławii, zlikwidował opozycję polityczną i wewnątrzpartyjną, zbudował system autorytarny, wprowadził kult jednostki. W 1948 odmówił powielenia radzieckiego wzoru państwa, zbudował oryginalny system komunistyczny, oparty na opracowanej przez siebie teorii (titoizm). Inicjator ruchu państw niezaangażowanych.

To Moskwa, nie kto inny, stworzyła kolonie w środku Europy.
Josip Tito