Napoleon I Bonaparte

Urodził się na Korsyce, ukończył szkołę wojskową, od 1785 oficer armii francuskiej. Wyróżnił się w 1793zdobyciem Tulonu. Został generałem w wieku 25lat. Wódz naczelny armii francuskiej we Włoszech w latach 1797–99, dowodził kampanią egipską 1798–99. W 1797 zgodził się na utworzenie Legionów polskich przez generała H. Dąbrowskiego <Dąbrowski Jan Henryk>. W 1799 obalił dyrektoriat i objął władzę jako pierwszy konsul. Przeprowadził kodyfikację prawa, założył Bank Francji, zreformował system finansowy, scentralizował administrację państwa. W 1801 podpisał konkordat ze Stolicą Apostolską. W 1804 koronował się na cesarza Francuzów, w 1805 na króla Włoch. Rozbił wojska antyfrancuskich koalicji (m.in. Wielka Brytania, Prusy, Rosja, Austria) w kampaniach z lat 1805 (bitwa pod Austerlitz), 1806–07 (Jena, Auerstädt) i 1809 (Wagram). W 1806 zarządził blokadę kontynentalną Wielkiej Brytanii. Na mocy zawartego pokoju w Tylży (1807) utworzył Księstwo Warszawskie.W 1808 zajął Hiszpanię. Klęską zakończyła się jego wyprawa na Moskwę w 1812 i wojna z VI koalicją 1813–14 (bitwa pod Lipskiem), w 1814 abdykował. Próba powrotu w 1815 (100 dni Napoleona) skończyła się niepowodzeniem (bitwa pod Waterloo). Zmarł na Wyspie Św. Heleny.

Wszystkie znakomitości tracą wiele przy bliższym poznaniu.
Napoleon I Bonaparte