Mościcki Ignacy

W 1891 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki w Rydze. W czasie studiów zaangażował się w konspiracyjną działalność patriotyczną. Zagrożony aresztowaniem, wyjechał za granicę w 1892. Pracował jako robotnik w Londynie, w latach 1897–1912 prowadził badania na uniwersytecie we Fryburgu, gdzie dokonał wielu odkryć w dziedzinie elektrochemii i elektrofizyki. Opracował m.in. oryginalną technologię produkcji kwasu azotowego i nawozów sztucznych. Autor 40 patentów polskich i zagranicznych. Po 1918 budował polski przemysł chemiczny, m.in. kombinat azotowy pod Tarnowem. W latach 1912–22 profesor elektrochemii na Politechnice Lwowskiej, od 1925 na Politechnice Warszawskiej. Członek PAU od 1928 i TNW od 1930. W 1926 nominowany przez J. Piłsudskiego <Piłsudski Józef> na urząd prezydenta, który pełnił do 1939, po reelekcji w 1933. Na mocy konstytucji kwietniowej z 1935 uzyskał szerokie uprawnienia. Wokół niego powstała tzw. grupa zamkowa, po 1935 jeden z ośrodków władzy w Polsce. Miał wpływ głównie na sprawy gospodarcze, którymi bezpośrednio kierował E. Kwiatkowski. Dbał o rozwój polskiego przemysłu zbrojeniowego (rozbudowa COP). Po klęsce wrześniowej w 1939internowany w Rumunii, następnie zamieszkał w Szwajcarii.

Nocy dzisiejszej odwieczny nasz wróg rozpoczął działania zaczepne.
Ignacy Mościcki (1 września 1939)