Otrzymał wykształcenie podstawowe. Członek KPP od1926, działacz Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Chemicznego.Skazywany wielokrotnie za działalność komunistyczną, w więzieniu w latach 1933–34 i 1936–39. Od 1942 działacz PPR, funkcje partyjne: 1943–45 sekretarz KC, 1945–48 sekretarz generalny, 1944–48 członek Biura Politycznego. Funkcje państwowe: 1944–49 wicepremier, 1945–49 minister Ziem Odzyskanych. W 1948 oskarżony o tzw. odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne, w 1951 wykluczony z PZPR i uwięziony (do 1954). W 1956 po fali strajków i protestów społecznych, m.in. w czerwcu w Poznaniu, został w październiku mianowany I sekretarzem KC PZPR. Zrezygnował z terroru, kolektywizacji, uznał niezależność Kościoła. Po krótkiej liberalizacji systemu (tzw. odwilży) przywrócił represyjną formę systemu. Brutalnie stłumił demonstracje studentów w marcu 1968. Przyłączył się do inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację w 1968. Odpowiedzialny za krwawe stłumienie przez wojsko buntu robotników w grudniu 1970, sprzeciwiających się podwyżce cen artykułów żywnościowych. Po wydarzeniach grudniowych został zmuszony do wycofania się z życia politycznego.
Władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy!
Władysław Gomułka