Gandhi Mohandas Karamchand

Urodził się w zachodnich Indiach, ukończył studia prawnicze w Londynie. W latach 1893–1915 pracował jako adwokat w Afryce Południowej, działał tam na rzecz równouprawnienia mniejszości hinduskiej. W 1915 wrócił do Indii, dążył do zniesienia podziałów kastowych, nadania kobietom praw, przestrzegania tolerancji religijnej. Początkowo zwolennik autonomii, później niepodległości państwa. Głosił hasła biernego nieposłuszeństwa wobec władz brytyjskich bez stosowania przemocy. Wezwał do bojkotu brytyjskich towarów i dążenia do samodzielności gospodarczej. W latach 1919–34 i 1940–48 przewodniczący Indyjskiego Kongresu Narodowego. Przeciwny przyłączeniu Indii do II wojny światowej bez gwarancji przyznania niepodległości. Współautor rezolucji Opuśćcie Indie w 1942, która wywołała masowe demonstracje antybrytyjskie. Aresztowany, przebywał w więzieniu do 1945. Uczestnik negocjacji dotyczących niepodległości Indii, sprzeciwiał się ich podziałowi według kryterium religijnego (na Indie i Pakistan). W czasie walk hindusko-muzułmańskich 1946–47 prowadził głodówkę,wzywając do przywrócenia pokoju. Zamordowany przez hinduskiego fanatyka. Otrzymał przydomek „Mahatma” (wielki duchem).

Oko za oko uczyni cały świat ślepym.
Mahatma Gandhi