Wychowanek elitarnego korpusu kadetów w Petersburgu. Do roku 1800 służył w armii rosyjskiej, wyróżnił się w korpusie A. Suworowa. W następnych latach zarządzał rodzinnym majątkiem ziemskim. Przeciwnik Napoleona I Bonaparte, aktywny członek stronnictwa prorosyjskiego. W latach 1813–15 członek Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego, w 1815 członek Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego, w latach 1821–30 minister skarbu. Przeprowadził gruntowne reformy finansów państwa. Podniósł podatki i bezwzględnie je ściągał, w krótkim czasie zlikwidował deficyt budżetowy.Wspierał inwestowanie w przemysł ciężki, głównie górnictwo i hutnictwo w Zagłębiu Staropolskim i Dąbrowskim. Wspomagał kredytami i ulgami fiskalnymi włókiennictwo w Łodzi i Kaliszu, przyciągając kapitał obcy. Popierał prywatną przedsiębiorczość. Założył w 1825 Towarzystwo Kredytowe Ziemskie, udzielające korzystnych kredytów na rozwój gospodarki rolnej. Inwestował w infrastrukturę kraju (drogi, gmachy użyteczności publicznej, siedziby urzędów). W 1828 założył Bank Polski. Przeciwny powstaniu listopadowemu 1830–31. Po jego wybuchu przebywał w Petersburgu zajmując wysoką pozycję w rosyjskiej hierarchii państwowej.
Polsce potrzeba bogactwa dla utrzymania niepodległości.
Ksawery Drucki–Lubecki