Churchill Winston, sir

Członek Izby Gmin w latach 1900–04 i 1924–64 z ramienia Partii Konserwatywnej, 1904–22 z ramienia Partii Liberalnej. Minister spraw wewnętrznych 1910–11, pierwszy lord admiralicji 1911–15, minister zaopatrzenia wojskowego 1917–19. Inicjator interwencji zbrojnej przeciwko bolszewikom w Rosji 1918. W latach 1919–21 minister wojny i lotnictwa, 1921–22minister kolonii, 1924–29 kanclerz skarbu, 1939–40 pierwszy lord admiralicji.Zwolennik demokracji, zdecydowany przeciwnik totalitaryzmów w Rosji i Niemczech. Sprzeciwiał się polityce ustępstw wobec A. Hitlera <Hitler Adolf>. Premier w latach 1940–45, zmobilizował cały naród do wojny z III Rzeszą. Sławne stały się jego przemówienia radiowe, pełne niezachwianej wiary w zwycięstwo demokracji. Współtwórca koalicji antyhitlerowskiej w II wojnie światowej, uczestnik konferencji w Teheranie (1943), Jałcie (1945) i Poczdamie (1945). Przegrał wybory w 1945 i do 1951 przewodził opozycji. W latach 1951–55 ponownie premier, 1951–52 jednocześnie minister obrony. Zwolennik zacieśniania współpracy ze Stanami Zjednoczonymi w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się komunizmu. W 1953 otrzymał literacką Nagrodę Nobla.

Demokracja to najgorsza forma rządu z wyjątkiem wszystkich innych form.
Winston Churchill