Pochodził z rzymskiej rodziny arystokratycznej, w czasie rządów Sulli przebywał na wygnaniu. Karierę polityczną zrobił opierając się na stronnictwie popularów, od 68 kwestor, od 65 edyl, 63 pontifex maximus. W 61 mianowany namiestnikiem Hiszpanii, uzyskane na tym stanowisku pieniądze wykorzystał do wyprawienia igrzysk w Rzymie, dzięki czemu zyskał popularność. W 60 zawarł z Pompejuszem i Krassusem I triumwirat, który nieformalnie przejął władzę w państwie.W 58 mianowany namiestnikiem Galii Przedalpejskiej i Narbońskiej, do56 podbił całą Galię. Stłumił powstanie Wercyngetoryksa w latach 52–51. Podjął próby w 55 i 54 opanowania Brytanii, lecz bez powodzenia. W 49 rozpoczął wojnę domową, przekraczając graniczną rzekę Rubikon. Pokonał Pompejusza w bitwie pod Farsalos w 48; do 45 przejął władzę w całym państwie. Przeprowadził reformy gospodarcze i administracyjne w Rzymie i prowincjach, nadawał ziemie weteranom, zreformował kalendarz. W 48pomógł Kleopatrze VII przejąć władzę w Egipcie, w 47 pokonał władcę Pontu. Wielokrotnie wybierany dyktatorem i konsulem, w 44 mianowany konsulem dożywotnim. Zginął w zamachu zorganizowanym przez członków Senatu. Autor dzieł: O wojnie galijskiej i O wojnie domowej.
Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem!
Gajusz Juliusz Cezar