Bierut Bolesław

Pochodził z rodziny chłopskiej, uzyskał średnie wykształcenie, w młodości pracował jako zecer. Od 1912 członek PPS-Lewica, od 1918 KPRP, a od 1926 KPP. Po szkoleniu w Związku Radzieckim działacz Kominternu i tajny funkcjonariusz NKWD w Austrii, Czechosłowacji, Bułgarii i Polsce (1930–33). Skazany i osadzony w więzieniu w Rawiczu (1933–38). W czasie II wojny początkowo przebywał w ZSRR, w 1943 przerzucony do Polski. W latach 1944–56 członek Biura Politycznego PPR (od 1948 PZPR, po połączeniu tej partii z PPS), 1948–54przewodniczący i 1954–56 I sekretarz KC PZPR. W latach 1944–47 prezydent KRN, 1947–52 prezydent Polski wybrany przez Sejm Ustawodawczy. Po zniesieniu tego urzędu przez konstytucję PRL, uchwaloną w 1952,prezes Rady Ministrów do 1954. Sprawował władzę niemal absolutną, ograniczoną jedynie przez dyrektywy z Moskwy. Realizował program budowy radzieckiego modelu ustrojowego w Polsce (stalinizacja), wprowadził kult własnej osoby. Odpowiedzialny za terror i zbrodnie popełnione na działaczach opozycji niepodległościowej. Zmarł w Moskwie, gdzie był gościem XX Zjazdu KPZR.

Naród ma prawo stawiać swoje wymagania twórcom.
Bolesław Bierut