Urodził się w Jerozolimie w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Od 1946 działacz ruchu na rzecz niepodległości Palestyny, uczestnik wojny z Izraelem 1948–49. Po klęsce na emigracji w Egipcie, gdzie ukończył Akademię Wojskową. Jako oficer armii egipskiej walczył w wojnie sueskiej 1956. W latach1957–59 założył organizację Al-Fatah, zwolennik walki zbrojnej z Izraelem, także za pomocą terroru. W 1964 współzałożyciel, od 1969przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny (OWP). Poparł powstanie Palestyńczyków przeciwko Izraelowi (intifada), które wybuchło w 1987. W 1989 wybrany na prezydenta przez Palestyńską Radę Narodową. Wyrzekł się terroru, w 1993 podpisał porozumienie z Izraelem, na mocy którego w 3 etapach, w latach 1993–99, powstała Autonomia Palestyńska. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1994 (wraz z I. Rabinem i Sz. Peresem). Od 1996 prezydent Autonomii Palestyńskiej. Po wybuchu drugiej intifady w 2000, mimo nacisków Izraela i USA, nie ustąpił z pełnionego urzędu, był m.in. więziony w 2001w swej siedzibie w Ramallah. W chwili jego śmierci konflikt palestyńsko-izraelski przybrał na sile.
Nikt nie jest wolny od błędu, począwszy ode mnie samego.
Jasir Arafat